دولت متاسف بهتر از دولت موفقیت کوچک نیست اما از دولت «من همه چیز را می‌دانم» بهتر است.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، دکتر محمد فاضلی چندی پیش نوشت:
«دولت فروتن به موفقیت‌های کوچک دل می‌بندد و بنابراین وعده‌های بزرگ نمی‌دهد. دولت فروتن مدعای مبارزه با کل فساد را طرح نمی‌کند، بلکه ابتدا نظام سنجش فساد بنا می‌کند، و تلاش می‌کند نظام حقوق و دستمزد مدیران دولتی را شفاف کند؛ به نهایی و تصویب کردن قانون شفافیت دل می‌بندد و از جامعه برای پیش بردن همین دو سه هدف کمک می‌خواهد. دولت فروتن می‌داند که سنگ بزرگ نشانه نزدن است».
این دولت اما چنان وعده‌های بزرگی داده است که تا آخرین روز کاری‌اش هم نمی‌تواند به آنها عمل کند.
دولتی که حالا سخنگو ندارد و در کابینه با مشکلات زیادی روبروست.
البته به نظر می‌رسد دولتی که حرفی برای گفتن ندارد سخنگو هم نیاز ندارد، چون سخنگو وقتی به کار می‌آید که حرفی باشد.
این روزها سخنگو برای دولت دردسر است چون باید مقابل خبرنگاران حاضر بشود و به پرسش‌های سخت آنها پاسخ بدهد.
روزگاری آقای سخنگوی دولت با نوبختی لبخند می‌زد و پاسخ هر چیزی را به مهر و عطوفت دولتی می‌داد اما کم کم مردم و رسانه‌ها از لبخند آقای سخنگو سیر شدند و تحمل دیدنش را نداشتند.
پس اگر قرار باشد روزی دولت سخنگو داشته باشد آن سخنگو باید بداند که با لبخند زدن چیزی درست نمی‌شود.
سخنگو باید بداند که حرف‌های کلی، دیگر نمی‌تواند مردم و رسانه‌ها را قانع کند.
دولت اگر می‌خواهد موفق باشد باید چند موفقیت کوچک را به مردم نشان بدهد.
مردم حالا به دنبال ریشه کن فساد نیستند فقط می‌خواهند یکی دو کار اساسی از دولت، درباره مبارزه با فساد ببینید.
می‌خواهند دولت واکنش سریع و کاربردی درباره بازار داشته باشد.
می‌خواهند دلار ثابت و ارزان‌تر بشود و تلاطم نداشته باشد.
می‌خواهند به طور واقعی ببینید دولت کاری کرده است.
می‌خواهند دست‌کم ببینند دولت متاسف است.
دولت متاسف بهتر از دولت موفقیت کوچک نیست اما از دولت «من همه چیز را می‌دانم» بهتر است.
پایان پیام
