پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان نور یک طرح ابتکاری را با هدف افزایش سرانه مطالعه به اجرا گذاشته است که براساس آن کارکنان این اداره با مطالعه کتاب، اضافه کار دریافت می‌کنند.
اول از همه آنکه اداره فرهنگ و ارشاد یک شرکت خصوصی نیست که با برگزاری طرح ابتکاری، از بودجه اداره به دلایل مختلف به کارکنان خودش بدهد. عجیب است که این اداره با استفاده از یک نام و حرکت مثبت، دست به طرح ابتکاری زده است! معمولا در اداره‌جات دولتی سعی می‌شود تا طرح ابتکاری با هدف کاهش هزینه‌ها صورت گیرد نه افزایش هزینه‌ها!
اما به هر حال فرض کنیم که این طرح به درستی اجرا نشود و بعد الگوگیری هم شود. آن وقت در اداره‌جات دیگر چه اتفاقی می‌افتد؟
پرونده را بخوان!
در این ادارات، رقابت برای مطالعه افزایش می‌یابد. اما این مطالعه بیشترین تاثیر را بر روی ارباب رجوع می‌گذارد. پیش از این هم وقت کافی برای مطالعه سریع پرونده‌های اداری مراجعان وجود نداشت. حال فرض کنید کارمندی برنامه‌ریزی کند به ازای هر پرونده، یک کتاب سیصد صفحه‌ای هم مطالعه کند. خودتان اوضاع را در نظر بگیرید.
افزایش سرانه مطالعه کتاب خاص
برخی از مدیران با حمایت و توزیع کتاب‌های دلخواهشان که از قضا همان کتاب دوست و آشناست، مسابقات کتابخوانی برگزار می‌کنند و کارمندان فقط باید از همان کتاب‌ها استفاده کنند. زیرا برای مطالعه بقیه کتاب‌ها پاداشی در نظر گرفته نمی‌شود.
افزایش حجم گزارش
در خروجی سالیانه و گزارش‌های اداری، بخش جدیدی به نام مطالعه کارمندان در نظر گرفته می‌شود و انواع نمودارهای میله‌ای و نقطه‌ای و دایره‌ای در این زمینه اضافه می‌شود. با این کار حجم گزارش هم افزایش می‌یابد. از آنجایی که ملاک سنجش فعالیت زیرمجموعه یک مدیر، وزن‌کشی گزارش است، احتمال ارتقا شغلی هم وجود دارد.
فقط پیشنهاد می‌شود یک کتابخانه عمومی در بخش‌های مختلف اداره‌ها ایجاد شود تا در هنگام مطالعه کارمندان، مراجعان هم بتوانند دو خط کتاب بخوانند.
پایان پیام
بسیاری از مشکلات امروز ما به خاطر همین است که فلان وزیر یا فلان مسوول برای اینکه که یک اماری بدهد یک گزارشی بدهد، یک طرحی می دهد و ابدا کار ندارد که اصلا هدف کتاب خواندن چیست؟ در حلالیکه اصلا کتاب خواندن به خودی خود موضوعیت ندارد و تغییرات حاصل از آن مد نظر است تغییراتی مثل تغییر نگرش تغییر رفتار و … ولی آقای مسوول که نه سواد بررسی کامل موضوع رادارد و نه حال و حوصله ی آن را به بچه گانه ترین راه حلی که به ذهنش می رسد عمل می کند.
فقط این یک مورد نیست.این یک استراتژی مدیریت است تا وقتی در یک همایشی نشستی از حضرت مسوول برای توضیح اقدامات انجام شده دعوت کردند ایشان آمار دهن پرکنی عرض کرده و دیگران هم لال شوند