انتقال میان حوضه ای آب و کند و کاوی درباره معیارهای ارزیابی جامع
به گزارش پایگاه خبری گلونی، نوشتار حاضر ترجمه‌ای است از:
Interbasin water transfers and integrated water resources management: Where engineering, science and politics interlock. J. Gupta, P. van der Zaag. Physics and Chemistry of the Earth 33 (2008).
این ترجمه را اندیشکده تدبیر آب ایران انجام داده است که آن را در چند بخش می‌توانید بخوانید.
سازگاریانتقال میان حوضه ای با یکپارچه نگری در مدیریت منابع
به نسبتی که فشار بر منابع آب افزایش می‌یابد، ریسک در دسترس‌نبودن آب لازم در بسیاری از نواحی نیمه‌خشک نیز افزایش می‌یابد.
انتقال میان حوضه ای آب با هدف انتقال مصنوعی آب به مناطقی که نیاز به آب وجود دارد، و فراهم‌آوردن امنیت تأمین آب طراحی می‌شوند.
این طرح‌ها از اقدامات بارز عرضه‌گرایی در رویارویی با چالش‌های بزرگ جامعه به شمار می‌آیند.
عملیات مهندسی در این طرح‌ها غالباً گسترده بوده، و تأسیسات انحراف، تونل‌ها و/ یا پمپاژ و مخازن را شامل می‌شود.
به همین نسبت نیز هزینه‌ها زیاد هستند. مقیاس عملیات مهندسی و بودجه مورد نیاز گویای بزرگی نیازها و منافعی است که باید تأمین گردد.
انتقال میان حوضه ای آب پرسش‌های بجایی را از دید گروه‌های مختلف ذینفع و جوامع متأثر از طرح برمی‌انگیزد.
در این نوشتار، انتقال میان حوضه ای آب از نگاه چندرشته‌ای بررسی می‌شود، و می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا انتقال آب با یکپارچه‌نگری در مدیریت منابع آب سازگارپذیر است؟
انتقال میان حوضه ای آب
ابتدا مشکلات مربوط به انتقال میان حوضه ای آب با مرور چهار طرح انتقال میان حوضه ای منتخب در بخش‌های مختلف جهان استخراج می‌شود.
سپس معیارهای پیشنهادشده برای ارزیابی انتقال میان حوضه ای آب مرور می‌شود.
بر مبنای معیارهای پیشنهادشده، مجموعه‌ای منسجم از معیارهای ارزیابی برای طرح‌های انتقال میان حوضه ای تدوین می‌شود.
سپس از این معیارها برای ارزیابی مقدماتی طرح اتصال رودخانه‌ها در هند استفاده می‌شود.
سپس به بحث درباره اثرات طرح‌های انتقال بر مقیاس زمانی، مکانی و منابع پرداخته می‌شود. در پایان، جمع‌بندی‌ها درباره ظرفیت نهادی لازم برای کنترل آب و تطبیق با تغییر سیاست‌ها ارائه می‌گردد.
پایان پیام
