نام: شوکل آلاگل
نام علمی: Telephioides
نام محلی: شوکل آلاگل
خانواده: ایفوربیاس
گونه: آندراچنی
پراکنش: دشت‌های اطراف فرودگاه
روش تکثیر: کشت بذر
گیاه شناسی
گیاه پایا دارای بن و ریشه سخت، گسترده و پخش روی خاک به رنگ سبز متمایل به آبی مات و بدون کرک با ساقه‌های نازک و نخی، ساده یا منشعب.
برگ: برگ‌های شوکل آلاگل دارای برگ‌های کوچک، ضخیم، بدون کرک، دارای دمبرگ کوتاه، با واژ تخم مرغی و گوشوارک مثلثی.
گل: گیاه شوکل آلاگل در فروردین و اردیبهشت به گل می‌نشیند. گل‌هایی ریز، زرد فام با دمگل کوتاه دارد. گل‌های این گیاه تک جنس بوده و نرها و ماده‌ها جدا از هم و منفرد بوده و در کنار برگ‌ها قرار دارند. گلبرگ‌ها غشایی و بسیار کوتاه‌تر از کاسه.
قسمت‌های دارویی
گیاه.
مصارف دارویی
این گیاه اغلب خوراک شتر است. ولی بیشتر آن را می‌جود تا به عنوان علف به مصرف برساند و چنین به نظر می‌رسد که عصاره آن برای پاک‌کردن حنجره این حیوان از خار و خاشاک مفید است. ولی اینکه در مورد انسان یا سایر حیوانات نیز همین نتیجه صادق است یا نه هنوز به اثبات نرسیده است.
علاوه بر این در گذشته تمام این گیاه را شسته، کوبیده و آبش را فشرده، صاف‌کرده و می‌نوشیدند که برای درمان دل درد مناسب است.
شکل دارویی
افشره.
منبع: واحد آموزش و پژوهش صدا وسیمای مرکز کیش. گیاهان دارویی جزیره کیش، پژوهشگر: بصیره اسدنژاد
پایان پیام
