اولین جنگ صلیبی به وسیله پاپ اوربان دوم در سال ۱۰۹۵ شروع شد
به گزارش پایگاه خبری گلونی، جنگ‌های صلیبی یک سلسله جنگ‌های مذهبی بودند که از سوی پاپ‌ها مجاز شده بود و مسیحیان اروپای غربی از ۱۰۹۵ تا پایان قرن سیزدهم درگیر آن بودند.
اولین جنگ صلیبی چه وقت رخ داد؟
هدف آن‌ها از این جنگ‌ها، بازپس گرفتن بیت‌المقدس و به دست آوردن مکان‌های مقدس دیگر از دست مسلمانان بود.
لغت انلیسی Crusades (جنگ‌های صلیبی) از کلمه اسپانیایی Cruzada گرفته شده که معنی آن «نشانه‌گذاری با صلیب» است.
جنگ‌های صلیبی سه علت اساسی داشت:
اول، تهدید مسافران زوار بیت‌المقدس از طرف ترک‌های سلجوقی که آناطولی، سوریه و فلسطین را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند.
دوم، وجود یک موج بزرگ و فعال در اروپای غربی مسیحی شده که تمایل به توسعه قلمروهای مسیحیان و کنترل جاده‌های بازرگانی داشت.
سوم، تامین اقتدار جهانی برای کلیسا.
اولین جنگ صلیبی به وسیله پاپ اوربان دوم در سال ۱۰۹۵ شروع شد.
مسیحیان روز ۱۵ ژوئیه ۱۰۹۹ توفانی به پا کردند و بیت‌المقدس را تسخیر کردند و یک حکومت مسیحی در آن شهر و سه «ایالت لاتین» برپا ساختند.
آن سه ایالت عبارت بودند از: ادسا، آنتی‌یوک، تریبولی. وقتی در سال ۱۱۴۴ مسلمانان ادسا را تسخیر کردند، پاپ اوژنیوس سوم دومین جنگ صلیبی را (۱۱۴۹-۱۱۴۷) آغاز کرد، اما این جنگ از سازماندهی خوبی برخوردار نبود و هیچ نتیجه‌ای نداد.
در سال ۱۱۸۷ با خردمندی، شجاعت و دلیری رهبر مسلمانان به نام صلاح‌الدین، بیت‌المقدس مجددا تسخیر شد.
در نتیجه جنگ صلیبی سوم (۱۱۹۱-۱۱۸۹) در گرفت که به وسیله فیلیپ زیبا از فرانسه و ریچارد شیردل از انگلستان رهبری شد و سرزمین‌های مقدس اکر (در شمال غربی فلسطین) تسخیر گردید، اما بعد از مدتی دو فرمانده با هم جنگیدند و اول فیلیپ و سپس ریچارد نبرد را ترک گفتند.
چهارمین جنگ صلیبی (۱۲۰۴-۱۲۰۲) هرگز به فلسطین نرسید، اما به جای آن به شهر مسیحی کنستانتینوپل (استانبول کنونی) حمله شد و آن‌جا را فتح کردند.
پنجمین جنگ صلیبی (۱۲۲۱) یک شکست کامل بود. اما در ششمین جنگ صلیبی (۱۲۲۹-۱۲۲۸)، بیت‌المقدس به وسیله مذاکره با مسلمانان به دست آمد.
تسخیر این شهر به وسیله ترک‌ها در سال ۱۲۴۴، جنگ صلیبی هفتم را به وجود آورد (۱۲۴۹) که پادشاه فرانسه لویی چهارم دستگیر و به زندان افتاد و بعد با فدیه آزاد گردید.
لویی همچنین جنگ هشتم صلیبی را رهبری کرد، اما در ۱۲۷۰ به علت ابتلا به طاعون در کشور تونس درگذشت و جنگجویانش به ناچار در اکر ماندگار شدند، تا این‌که در سال ۱۲۹۱ خود را تسلیم کردند.
تلاش برای زنده کردن جنگ‌های مقدس در قرن چهاردهم به شکست انجامید.
پایان پیام
