هاراکیری با خودکشی تشریفاتی اولین بار به وسیله سامورایی‌ها در ژاپن مرسوم شد
هاراکیری یا خودکشی تشریفاتی چیست؟
به گزارش پایگاه خبری گلونی، هاراکیری یا خودکشی تشریفاتی اولین بار به وسیله سامورایی‌ها در ژاپن مرسوم شد.
داوطلب هاراکیری این عمل را برای پاک و منزه‌کردن خویش و همچنین شکست در نبرد انجام می‌داد.
تاریخ شکل‌گیری هاراکیری به قرن دوازدهم برمی‌گردد که در حقیقت اعتراضی بود به اعمال یک سامورایی مافوق و یا دلایل مشابه آن.
این لغت معنی شکافتن شکم را می‌دهد.
قوانین آن بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود و نمایشی از فضیلت نظامی و شهامت بسیار و اراده‌ای قوی به شمار می‌رفت.
به تعبیری دیگر، هاراکیری زانی انجام می‌شد که یک سامورایی به خاطر جنایت به اعدام محکوم می‌شد.
محکوم برای رهایی مامور اعدام از شرم عمومی، مجبور بود ابتدا با دشنه شکم خود را پاره کند و سپس بعد از صدور حکم به وسیله دوستان و یا نزدیکان خود، سرش بریده شود.
یک مورد از این نوع خودکشی به تازگی در کشور ژاپن و در ۲۶ نوامبر ۱۹۷۰ رخ داد.
یعنی زمانی که نویسنده مشهور ژاپنی، یوکیو میشیما، برای برانگیختن احساسات یک هنگ از سربازان ژاپنی، به منظور پیوستن به انجمن حمایت‌کنندگان از کودتا، شکست خورد و دست به این عمل زد.
هاراکیری در ابتدا مختص به سامورایی‌ها بود.
به عنوان بخشی از آیین سامورایی‌ها، هاراکیری نوعی مرگ شرافتمندانه محسوب می‌شود، به جای آنکه یک سامورایی به‌دست دشمن بیفتد.
نوع دیگر هاراکیری زمانی رخ می‌دهد که یک سامورایی عمل خطایی انجام داده که مستوجب مرگ است.
در هاراکیری، فرد هاراکیری‌کننده شمشیر را در شکم خود فرومی‌کند و آن را به چپ و راست حرکت می‌دهد.
هاراکیری قرن‌هاست در میان سامورایی‌ها مرسوم است و برای حفظ شرف و وفاداری و ایمان انجام می‌شود.
در سال ۱۸۷۳، هاراکیری به عنوان یک مجازات قضایی در ژاپن منع شد، ولی حتی پس از فرمان منع به‌کارگیری آن به عنوان مجازات این کار در میان نظامیان و دیگر مردم ژاپن به عنوان نمادی از شرافت ادامه داشت.
بسیاری از سربازان شکست‌خوردهٔ ژاپنی در پایان جنگ جهانی دوم دست به خودکشی به این سبک زدند تا به تسلیم‌شدن کشورشان در جنگ اعتراض کنند.
این واژه در زبان فارسی، به منظور به‌گویی (حسن تعبیر)، معمولاً به‌صورت «هاراگیری» تلفظ و نوشته می‌شود.
اصطلاحِ ژاپنیِ «سِپّوکو»، به‌عنوان معادل «هاراکیری»، که در بسیاری از زبان‌ها رایج است، در فارسی چندان رواج ندارد.
پایان پیام
