رقص محلی در تلویزیون به تصویر کشیده شد ولی خیلی کم. کاش هرروزمان نوروز باشد تا مسئولین هم هر روز دست از قوانین و محدودیت‌های خود بردارند.
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: سال ۹۸ هم تحویل شد و ویژه برنامه‌های لحظه تحویل سال پخش شدند. اما این برنامه‌ها فارغ از تمام کاستی‌ها یک ویژگی خوب هم داشتند.
رقص محلی در تلویزیون به تصویر کشیده شد
ویژه برنامه‌های تحویل سال فارغ از آن مهمان‌های تکراری همیشه، ورای آن آیتم‌های حوصله‌سربر همیشگی، جدای از آن مجری‌های ۲۴ ساعته تلویزیون یک ویژگی پسندیده هم داشت.
آن ویژگی خوب و قابل تحسین هم توجه به موسیقی محلی و بومی کشورمان بود.
نمونه‌اش ویژه برنامه تحویل سال شبکه سه سیما با اجرای احسان علیخانی.
ما در این برنامه موسیقی کردی و لری و آذری و جنوبی و شمالی و… را شنیدیم و لذت بردیم.
ما دانستیم که مناطق مختلف کشورمان چه موسیقی‌های زیبا و دلنشینی دارند و می‌توان گفت مسئولین سازمان صدا و سیما هم تا حدودی دانستند که اگر کمی انعطاف به خرج دهند چه صحنه‌های زیبایی را می‌توان به تصویر کشید.
تصاویری از ساز و آواز و رقص محلی و ترکیب آن با لباس‌ها و صنایع دستی هر قوم و نژاد ایرانی تقریباً لحظات خوشی را برای بینندگان رقم زد.
اما سوال اینجاست که چرا با وجود این همه قابلیت و توانایی، سال‌هاست که تلویزیون ما از به تصویر کشیدن این صحنه‌ها خودداری می‌کند؟
چرا ما در طول سال شاهد این ماجرا نیستیم؟ چرا جای سازها و رقص‌های محلی در تلویزیون ما خالی است؟
اگر نشان دادن این تصاویر زیبا با قوانین تلویزیون در تضاد است پس چرا در لحظه‌ی سال تحویل آزاد می‌شود و اگر آزاد است چرا ما در طول سال از دیدن آن محرومیم؟
پس اگر این‌طور است آرزو می‌کنیم هرروزمان نوروز باشد تا مسئولین تلویزیون هم هر روز دست از قوانین و محدودیت‌های خود بردارند.
پایان پیام
