آبشار بیشه لرستان و مسیر دسترسی و اقامت در این منطقه

آبشار بیشه لرستان و مسیر دسترسی و اقامت در منطقه

یکی از آبشارهای شهرستان خرم‌ آباد، در بخش پاپی، روستای بیشه است که در نزدیکی شهرستان دورود و ایستگاه راه آهن بیشه قرار دارد.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، این منطقه مدت‌هاست جای خود را در میان پربازدیدترین مکان‌های توریستی کشور بازکرده است. این آبشار زیبا که در ۶۵ کیلومتری خرم‌آباد قرار دارد به‌دلیل داشتن جاده دسترسی آسفالت و جنگل‌های انبوه زاگرش در این منطقه، فرصت مناسبی را برای جذب گردشگران فراهم کرده است.

این پدیده طبیعی چهل و هشتمین اثر ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۷ اسفند ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

مسیر دسترسی به آبشار بیشه لرستان

آبشار بیشه لرستان و مسیر دسترسی و اقامت در منطقه

ارتفاع آبشار ۴۸ متر تا نقطه برخورد با زمین است و ۱۰ متر نیز از آنجا تا وصل شدن به رودخانه سزار است و عرض تاج آبشار ۲۰ متر است. در بالای آبشار، روبروی ایستگاه چشمه‌های پُرآب متعددی دیده می‌شود که پس از گذشتن از ایستگاه قطار آبشار بیشه را تشکیل می‌دهند. به علت هم جواری این آبشار با چندین مجموعه زیبا همچون جنگل‌های پهناور بلوط، روستای بیشه و چشم‌انداز ایستگاه راه آهن بیشه می‌توان آن را یک منطقه گردشگری مناسب دانست.

در شرق آبشار تپه‌های کلاه‌کوه و در شمال، کوه ازگن به آن مشرف هستند. روستای چشمه پریان در شرق و در دوردست‌ها در ارتفاعات از کنار آبشار دیده می‌شود. ضمن اینکه ارتباط بلافصل روستای بیشه با آبشار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

از کجا به آبشار بیشه برویم؟

مسیر دسترسی و اقامت در منطقه

از مسیر راه‌آهن دورود به وسیله قطار در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی دورود است و حدود ۳۵ دقیقه با شهرستان دورود فاصله دارد واز طریق ماشین ۱۳۰ کیلومتربا دورود فاصله دارد.

این آبشار در کنار ایستگاه راه‌آهن بیشه در مسیر تهران-جنوب قرار گرفته‌است. دسترسی ماشین رو و آسفالته به این آبشار از طریق شهر خرم‌ آباد که حدود ۶۰ کیلومتر مسافت را باید طی کرد. راه دسترسی آسفالته از راهِ شهرستان خرم‌ آباد در دل کوه‌های زاگرس و در بخش پاپی است.

خطراتی که بیشه را تهدید می‌کند

تعداد زیاد بازدیدکننده و گردشگر تیغ دو لبه‌ای‌ست که می‌توانند در صورت مدیریت نکردن باعث نابودی آبشار شود. وقتی به شعاع چند کیلومتر مسافر و گردشگر در مکانی حضور دارد، مدیریت آن هم بسیار دشوارتر می‌شود.

مسئله بسیار مهمی که در این سالها شدت بیشتری به‌خود گرفته است علاقه گردشگران به رفتن زیر آبشار است. بخش بزرگی از زیبایی این پدیده طبیعی به وجود خزه‌ها و گل‌سنگ‌های دیواره سنگی این آبشار است. رنگ‌های سیاه، قهوه‌ای و انواع طیف رنگ سبز، زیبایی این آبشار را صدچندان کرده است. اما باز هم در نبود انتظامات و رهاکردن گردشگران وضعیت آبشار هر روز بد و بد می‌شود. چهره بکر و یکتای پای آبشار در صورت تداوم این روند به سوی نابودی خواهد رفت.

گزارش تصویری ولی‌الله میراسماعیلی را ببینید:

فاجعه‌ی انسانی

مسیر دسترسی و اقامت در این منطقه

لرستان سرزمین آبشارهای متعدد است. آبشار بیشه، آبشار شِوی، آبشار آب‌سفید، آبشار نوژیان، آبشار چِکان، آبشار وارک، آبشار سرکانه، آبشار افرینه و… از جمله آبشارهای لرستان هستند اما شاید معروف‌ترین آنها همین منطقه باشد.

به گزارش پایگاه خبری گلونی این پدیده طبیعی با ۴۸ متر ارتفاع، یکی از زیباترین آبشارهای کشور است که در ایستگاه راه‌آهن بیشه واقع شده است.

این آبشار از نظر قانونی زیر نظر اداره کل منابع طبیعی و از نظر مدیریتی زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.

با شروع فصل بهار و گرم شدن هوا، این منطقه پذیرای مسافران زیادی است که از سراسر ایران به دیدنش می‌آیند.

یکی از زیبایی‌های این پدیده طبیعی گیاهان و خزه‌هایی هستند که در این آبشار قرار دارند اما متاسفانه مردم هنگام بالا رفتن از آبشار و ایستادن در آبشار صدمات جبران‌ناپذیری به آن وارد می‌کنند و از زیبایی آن می‌کاهند.

حتی در مواردی مردم منقل زیر آبشار می‌برند و همان جا زیلو پهن می‌کنند و غذا می‌خورند و زباله‌های خود را همانجا رها می‌کنند.

این عکس تاسف‌بار گویای همه چیز است. به نظر می‌رسد که اداره کل منابع طبیعی استان و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باید هر چه زودتر فکری برای بالا رفتن مردم از آن بکنند.

سال‌هاست که زباله‌های ایستگاه راه‌آهن از بالا به حاشیه آبشار می‌ریزد و حالا اگر مردم هم بخواهند زباله را پای آبشار بریزند چیزی از آن باقی نمی‌ماند. واقعا چرا به جای تماشا کردن این زیبایی به آن لطمه می‌زنیم؟

فاجعه‌ی انسانی در این پدیده طبیعی

ارتفاع آبشار ۴۸ متر تا نقطه برخورد با زمین است و ۱۰ متر نیز از آنجا تا وصل شدن به رودخانه سزار است و عرض تاج آبشار ۲۰ متر است. در بالای آبشار، روبروی ایستگاه چشمه‌های پُرآب متعددی دیده می‌شود که پس از گذشتن از ایستگاه قطار آبشار بیشه را تشکیل می‌دهند. به علت هم جواری این آبشار با چندین مجموعه زیبا همچون جنگل‌های پهناور بلوط، روستای بیشه و چشم‌انداز ایستگاه راه آهن بیشه می‌توان آن را یک منطقه گردشگری مناسب دانست.

خطر نابودی در کمین

حجم بازدید در روزهای تعطیلات عید فطر به‌حدی رسیده‌ بود که از فاصله ۲٫۵ کیلومتریِ آبشار، دیگر جایی برای پارک خودرو وجود نداشت و مسافران مجبور می‌شدند که این راه را پیاده طی کنند تا به آبشار برسند. شدت بازدید به حدی بود که جمعیت فراوانی قید پای آبشار رفتن را زده بودند و در کنار رودخانه و در میان جنگل‌های بلوط، بساط خود را پهن می‌کردند تا در یک فرصت مناسب به کنار آبشار بروند.

تخمین ورود و خروج گردشگرانبه بیشه  در این ۲- ۳ روز تعطیل عید فطر شاید به بیش از ده‌ها هزار نفر برسد. رقم قابل توجهی که اگر به‌درستی مدیریت شود می‌تواند نه‌تنها برای گردشگری بیشه بلکه صنعت گردشگری لرستان فرصت مناسبی باشد.

این منطقه همانطور که در سطرهای بالا ذکر شد، از طبیعت بسیار زیبا و دل‌انگیزی برخوردار است که با ساخت هتل و اقامت‌گاه‌هایی این منطقه را از معبر، به مقصد گردشگری تبدیل کند. البته اهالی روستاهای اطراف آبشار دست‌به‌کار شده‌اند و برای اولین‌بار در لرستان خانه‌های خود را تبدیل به مهمان‌پذیر کرده‌اند. این کار را در بسیاری از مناطق تفریحی و گردشگری لرستان می‌توان انجام داد ولی تاکنون مورد غفلت قرار گرفته است.

تعداد  زیاد بازدیدکننده و گردشگر تیغ دو لبه‌ایست که می‌توانند در صورت مدیریت نکردن باعث نابودی منطقه شود. وقتی به شعاع چند کیلومتر مسافر و گردشگر در مکانی حضور دارد، مدیریت آن هم بسیار دشوارتر می‌شود.

متاسفانه به جز مکان ورودی آبشار و آن برای گرفتن مبلغ ورودی، هیچ نظارتی به گردشگران وجود ندارد. این تعداد بازدیدکننده نیاز فراوانی به راهنما، مامور انتظامات، نظافتچی و… دارد.

رودخانه سزار در پای آن چند نقطه خطرناک دارد که سالانه تعداد زیادی را به کام مرگ می‌فرستد. در روز ۱۷ تیر هم دو جوان هنگام شنا در این رودخانه غرق شدند. ممنوع‌کردن شنا در اطراف آبشار، تنها راه جلوگیری از این اتفاقات است. خسارت‌های جانی به یک‌طرف و پراکنده شدن این اخبار ناگوار می‌تواند تبلیغ منفی برای بیشه محسوب شود.

دیگر مسئله بسیار مهمی که امسال شدت بیشتری به‌خود گرفته است علاقه گردشگران به رفتن زیر آبشار است. نکته جالب اینجاست که پل و حالا طنابی هم مسئولان برای عبور از رودخانه و رسیدن به زیر آبشار کشیده شده است.

پایان پیام