مقامات و مسئولان عزیز حداقل شما حرف «ی» را درست بنویسید
به گزارش پایگاه خبری گلونی، پوریا آسترکی کارشناس رسانههای اجتماعی در صفحه توئیتر خود نوشت:
یک عزم ملی نیاز است که ی عربی از کیبورد کاربران ایرانی بخصوص اکانتهای دولتی و مقامات توییتری حذف شود.
والا بخدا اگر زبان فارسی را روی #اندروید یا #iOS انتخاب کنید ی را ی مینویسد شما چهکار کردین که ی با نقطه مینویسد؟— Pooria Asteraky ?? (@pooriast) June 28, 2019
واقعاً جای سوال است که چرا برخیها هیچ توجهی به کلماتی که مینویسند ندارند؟
انگار نه انگار که آنها متعلق به فرهنگ و کشوری هستند که دستور زبان تعریف شده و خاص خود را دارد.
برخیها فقط و فقط به دنبال رساندن حرف خود هستند حال برایشان ذرهای مهم نیست که این پیام را درست ارسال کنند.
مخاطب بفهمد کافی است. برایشان نه زبان مهم است، نه چیز دیگری.
عدهای که دیگر پا را فراتر گذاشتند و همچنان پیامهای خود را به اصطلاح فینگیلیش مینویسند.
همان که زبان فارسی را با حروف انگلیسی مینویسند.
یک زمانی گوشیها تلفن همراهی بود که صفحه کلید فارسی نداشت و صاحب موبایل مجبور بود فینگیلیش بنویسید.
اما حالا چرا؟ حالا که دیگر تمام گوشیها صفحه کلید فارسی دارند و میتوان روی آنها نصب کرد.
مثلاً میخواهند بگویند ما خیلی خفن هستیم. ما به حروف فارسی عادت نداریم.
گوشی ما از آن گران قیمتها است و یا مستقیم از آن طرف آمده است.
در حالی که با یک سرچ ساده در گوگل میتوانند صفحه کلید فارسی مناسبی را برای تلفن همراه خود پیدا کنند.
اما موضوع وقتی دردآورتر میشود که رسانههای رسمی، مقامات و مسئولان هم در نگارش زبان فارسی بیخیالی طی میکنند.
مورد جدیدی هم که شایع شده است و پوریا آسترکی به آن اشاره کرد، همان حرف «ی» است که خیلیها آن را «ی» با نقطه مینویسند.
ما در زبان فارسی حرف «ی» با نقطه نداریم. اما بسیار میبینم عزیزانی که تمام «ی»های خود را «ی» با نقطه مینویسند.
دلیل این بیخیالی چیست؟ چرا برای برخی مهم نیست و به خودشان زحمت نمیدهند از یک حرف درست استفاده کنند؟
خواندن متنی که در آن از «ی» استفاده شده است چشم را آزار میدهد چون ما به دیدن این حرف در کلمات عادت نداریم.
مثلاً جملهی زیر را بخوانید:
علی برای قناریهای گرسنهی خود غذای خوب میخرد.
آیا اینطور نوشتن زیباست؟ آیا تعجب نمیکنید اگر یک مسئول یا یک رسانه رسمی چنین بنویسد؟
اما پس چرا بعضیها مراعات نمیکنند؟ سوالی که هیچکس جوابش را نمیداند.
پایان پیام