تاریخ نگاری محوطه های تاریخی به روش کربن ۱۴
سالیابی نسبی روش تعیین سن اشیا از طریق مطالعه و تفسیر شی بر پایه یافتهها و دانستههای باستانشناسی است.
در حقیقت در این روش برخلاف روش سالیابی قطعی که بر پایه انجام آزمایشهای دقیق انجام میشود، باستانشناسان با کمک دادهها و دانستههای پیشین اقدام به تفسیر و تشخیص قدمت اشیا میکنند.
تاریخ نگاری محوطه های تاریخی به روش کربن ۱۴
دکتر بهروز بازگیر (باستان شناس و پژوهشگر در دانشگاه رویرایی ویرجیلی و موسسه کاتالان دیرین بومشناسی و تکامل اجتماعی بشر– کشور اسپانیا) به همراه تیم تحقیقاتی خود در حال ادامه فصل سوم کاوش غار پارینه سنگی کلدر هستند.
مثلا در یک کاوش باستان شناسی در ایران یا هر جای دنیا با ظرفی سفالین روبهرو هستیم.
یافتههای پیشین باستانشناسی تاکنون توانسته است صدها نمونه سفال از دورههای مختلف آن تمدن را به دست آورده و مطالعه کند و پژوهشگران بهطور نسبتا دقیقی از سبکهای مختلف هنری و تکنیکهای ساخت اشیا در دورههای مختلف تاریخی اطلاع داشته و با مقایسه این شی جدید با اطلاعات پیشین میتوان به طور تقریبی پیشینه شی را حدس زد.
روش سالیابی قطعی یکی دیگر از روشهایی است که در باستانشناسی برای مطالعه و تعیین قدمت اشیا و آثار کشف شده مورد استفاده قرار میگیرد.
در این روش، باستانشناسان با کمک آزمایشهای علمی و دقیق میتوانند قدمت دقیق و قطعی اشیا را تخمین بزنند.
آزمایشهای مختلفی در این روش برای سالیابی اشیا وجود دارد که مشهورترین روش شناخته شده در این بخش، روش تعیین سن کربن ۱۴ باشد.
این روش فقط برای تعیین سن آثار و اشیا ارگانیک که منشا آن موجودات زنده بوده است کاربرد دارد و برای اشیا غیر ارگانیک نمیتوان از روش کربن ۱۴ استفاده کرد.
از روشهای دیگر میتوان به روش آرکائو مگنتیک که در مطالعه گل رس پخته شده و سفالینهها استفاده میشود و روش دندرو کرونولوژی یا مطالعه حلقههای موجود در تنه درختان اشاره کرد.
دیگر روشهای تاریخگذاری قطعی روش مبتنی بر آمینو اسیدها، روش پتاسیم – آرگون و آرگون – آرگون، روش تاریخگذاری تحلیل و اکسیدشدن سرب و روش تاریخگذاری ترمولومینانس هستند.
دکتر بازگیر سرپرست گروه کاوش غار کلدر در مورد روش سنیابی در غار باستانی کلدر خرمآباد توضیح داده است.
پایان پیام