ستایش یا ستاییش؟ نقدی بر عنوان نوشتاری سریال ستایش

ستایش یا ستاییش؟ نقدی بر عنوان نوشتاری سریال ستایش

اما از لحاظ اصول خوشنویسی اشتباه بزرگی صورت گرفته است.

به گزارش پایگاه خبری گلونی محمدرضا کاشانی نوشت: شاید در نگاه اول این تایتل از لحاظ املایی و فرمی در چشم عموم جامعه و نگاهی غیر تخصصی بدون مشکل باشد.

اما از لحاظ اصول خوشنویسی اشتباه بزرگی صورت گرفته است.

به گونه‌ای که از لحاظ إملایی این کلمه کاملا غلط است و با این فرم ارائه شده با یک دندانه بیشتر خوانده می‌شود.

ستایش یا ستاییش؟

یعنی با این طراحی و خوشنویسی صورت گرفته است این کلمه با دو “ی” خوانده می‌شود، یعنی ستاییش!

برای صحت این ادعا از لحاظ فرم خوشنویسی می‌‌توان به نوشتار کلمه “پس” یا “یش” مراجعه کرد.

یا با توجه به این طراحی به کلمات “نیش” یا “پیش” و یا “بیش ” نگاهی تخصصی داشته باشید.

با توجه به نوع انتخاب خط مورد نظر از سوی طراح محترم نه در شکسته نستعلیق نه در نستعلیق “یش” اینگونه نوشته نمی‌شود.

مگر طراح این فرم را خودش و با اصول خودش ابداع کرده باشد.

خط نستعلیق

 (متشکل از لغات عربی نسخ و تعلیق) یکی از شیوه‌های نگارش خط در خوشنویسی فارسی است. این خط در ایران شکل گرفت و بیشتر هم در ایران و برخی کشورهای عربی رواج دارد و خوشنویسان ایرانی بیشتر با این خط به هنرنمایی می‌پردازند.

خط نستعلیق معرف روح و فرهنگ ایرانی است و از آن در نوشتن متن‌های ادبی و غیرمذهبی فارسی، اردو، پشتو و به ندرت عربی استفاده می‌شود.

خط نستعلیق نشانه‌ای بارز از طبع و سلیقه زیبایی شناختی ایرانیان است و بی‌شک زیباترین و ظریف‌ترین خط در میان خطوط اسلامی است تا جایی که آن را به‌حق «عروس خطوط اسلامی» لقب داده‌اند.

پایان پیام