هنرمندان سینما کرونا را شکست دادند
تفاوت بیستمین جشن حافظ با سال‌های قبل در این بود که فقط کرونایی هم وجود داشت.
به گزارش گلونی جشن حافظ برای بیستمین سال متوالی در شامگاه شنبه ۲۵ مرداد ۹۹ برگزار گردید.
در این مراسم که به دلیل شرایط کرونایی در فضای باز و با اجرای احسان علیخانی صورت گرفت، تندیس‌هایی به هنرمندان در بخش‌های مختلف از جمله بازیگری، کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی، تدوین، موسیقی، تهیه فیلم مستند و غیره تعلق گرفت.
اگر به عکس‌های منتشر شده از این مراسم نگاهی اجمالی بیاندازید خواهید دید که جشن حافظ امسال با سال‌های گذشته‌اش هیچ تفاوتی ندارد.
فقط شاید در گوشه‌ای از ذهن شرکت کنندگانش «کرونایی» چشمک بزند که آنهم به احتمال زیاد در لحظات اولیه ورود به مراسم و سلام و احوالپرسی وجود داشته است و به مرور همان چشمک اندک به سوسویی و سپس به خاموشی گراییده است.
در عکس‌ها غیر از «مریلا زارعی» که با ماسک دیده می‌شود، هیچ یک از هنرمندان ماسک استفاده نکرده‌اند.
هنرمندان سینما کرونا را شکست دادند
حال فرض کنیم آنقدر تقدیم تندیس طلایی رنگ مراسم به صورت چهره به چهره به هنرمندان منتخب ضرورت داشته که مراسم مجازی برگزار نشده است، لااقل هنرمندان ماسک می‌زدند تا خیالمان راحت باشد که آنها به پویش هشتک من هم ماسک می‌زنم پیوسته‌اند و نه پویش هشتک نه به ماسک!
در شرایطی که توقع می‌رود سلامت فرزندان این مرز پر گوهر در آزمون کنکور سراسری، اولین اولویتی باشد که مسؤلین به آن توجه می‌کنند، آنوقت هنرمندان همین مرز بی‌توجه به سلامتی خود و دیگران در مراسمی که زیاد هم لزومی به برگزاری آن دیده نمی‌شود یا حداقل می‌توانستند مجازی برگزار کنند، بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی حضور پیدا می‌کنند.
حقیقتاً در ایران عزیزمان مسؤلیت اجتماعی چگونه تعریف می‌شود؟
آیا هر یک از ما به عنوان شهروند، معلم، پزشک، خبرنگار، نویسنده و یا هنرمند می‌دانیم در قبال سایر افراد جامعه چه مسؤلیتی داریم که نه تنها در این دنیا که حتا در پیشگاه خداوند نیز باید پاسخگو باشیم؟
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان
