اهمیت برف کوهستان در چیست؟
به گزارش گلونی برف در کوه و کوهستان برای ما یادآور سرسره بازی و اسکی و تیوپسواری است. اما برف در کوهستان اهمیت ویژهای دارد که در ادامه به آن میپردازیم.
شاید باورتان نشود ولی ما انسانها بخشی از حیات خود را مدیون همین برفهای روی کوه و انباشته شده در کوهستانها هستیم.
ما انسانها به آب احتیاج داریم. به درخت و گل و گیاه احتیاج داریم. به حیوانات گوناگون احتیاج داریم. این حیوانات خود به آب و گل و گیاه احتیاج دارند.
تمام اینها به طور مستقیم و غیرمستقیم به برفهای کوهستان مرتبط است. چگونه؟
بخش اعظمی از رودها و رودخانهها از کوهها نشأت میگیرند و منبع اصلی آنها هم همین برفهای انباشته شده روی کوههاست.
کوهها با ارتفاع بالای و دمای پایین خود، جلوی ابرها را میگیرند و آنها را مجبور میکنند که ببارند.
سپس برف باریده شده از این ابرها را در خود جای میدهند و با گرم شدن هوا آرام آرام این برفها را به صورت آب شیرین به دست روزها میسپارند تا به ما برسد.
در نتیجه ما انسانها، گلها، گیاهان، درختان و حیوانات بخشی از حیات خود را مدیون آبهایی هستیم که از آب شدن برف روی کوهها شکل میگیرند و به سمت پایین سرازیر میشوند. بیایید کمی بیشتر در اهمیت برف کوهستان بیندیشیم.
خصوصیات و کارکرد اکوسیستمهای کوهستانی
هنریک مجنونیان نوشته است: اکوسیستمهای کوهستانی از مؤثرترین و زیباترین چهرههای زمین به شمار میروند.
تسلط چشمگیر آنها بر دشتها و فلاتهای پیرامون خود پیامدهای اکولوژیک عمدهای بهوجود میآورد. اکوسیستمهای کوهستانی برحسب عوامل زایش خود چشمانداز و سیمای متفاوتی دارند.
زیرا سیمای ظاهری چشم انداز محیط طبیعی متأثر از سنگهای تشکیل دهنده آنهاست و سنگها با توجه به کانیهای تشکیل دهنده خود، در برابر عملکرد پدیدههای طبیعی – انسانی مقاومت یکسانی ندارند.
به عنوان مثال بارندگی، خاکشویی و فرسایش حاصل بر روی کوههایی که از طریق کوهزایی یا تحت تأثیر عوامل درونی پدید آمده باشند، یکسان نیست و همین طور خاکهای حاصل از فرسودگی و شکستن آنها خصوصیات فیزیکی – شیمیایی متفاوتی دارند.
بازتاب این تفاوتها همراه با سایر عوامل بوم شناختی سیمای متفاوتی به کوهها میبخشد.
با وجود این تفاوتها، همه کوهها دارای این ویژگی مشترکاند که به درجات مختلفی در همه جهان تحت تأثیر فعالیتهای مؤثر انسان قرار دارند و به عنوان اکوسیستمهای آسیب پذیر و شکننده امروزه در معرض مخاطرات جدی قرار دارند.
پایان پیام
نویسنده: طیبه نهانی