خارپشت بیابانی
به گزارش گلونی در کتاب «اطلس پستانداران ایران» که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره خارپشت بیابانی آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سر و بدن ۱۴۰ تا ۲۳۰ میلیمتر، طول دم ۲۰ تا ۳۵ میلیمتر، طول کف پای عقب ۲۶ تا ۳۵ میلیمتر، طول خارها ۲۷ میلیمتر و وزن ۴۰۰ تا ۷۰۰ گرم است.
همانند خارپشت برانت، در بین خارهای عقب پیشانی قسمتی از پوست بدون خار است که خارهای پیشانی را به دو قسمت تقسیم میکند.
گوشها از خارهای پشت سر بلندتر و در سطح داخلی و خارجی از موهای کوتاه سفید رنگ پوشیده شده است.
موهای زیر بدن بسیار نرم هستند، رنگ موهای صورت از پوزه تا چشمها قهوهای تیره و از چشم تا گوش سفید است.
خارهای متراکم، نازک و گندمی رنگ دارد.
پهلوها و زیر بدن سفید و روی دست، پا و دم، قهوهای کم رنگ است.
خارپشت بیابانی
ویژگیهای زیستی: شب گرد است و با شرایط زندگی در مناطق بیابانی سازگار شده است.
واحدها و مناطقی با پوشش گیاهی مناسب که غذای فراوان دارد را ترجیح میدهد.
به علت زندگی در مناطق بیابانی بیشتر از مواد جانوری مانند حشره، مار و قورباغه تغذیه می کند.
در فصل زمستان و در مناطق سردسیر چندین هفته زمستان خوابی دارد.
هنگام زمستان خوابی هر چند روز یک بار برای غذا خوردن از لانه خارج میشود.
از لانه روباه یا تونل های زیرزمینی خرگوشها به عنوان لانه استفاده می کند.
دوره بارداری ۳۰ تا ۴۰ روز است و ۲ تا ۳ بچه بیمو به دنیا میآورد.
بچه خواری در این حیوان مشاهده شده است. طول عمر حدود ۹ سال است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: زیستگاه خارپشت بیابانی بوتهزارهای ساحلی و استپهای بیابانی و تپه ماهوری است.
تا کنون تنها از جزیره تنب بزرگ در خلیج فارس گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
اطلاعات بسیار کمی از وضعیت خارپشت بیابانی در ایران وجود دارد.
با توجه به توسعه جزیره تنب بزرگ، تخریب زیستگاههای محدود این گونه مهمترین عامل تهدید کننده آن به شمار می رود.
بررسی جزایر اطراف تنب بزرگ (ابوموسی و تنب کوچک) به منظور پی بردن به حضور این گونه ضروری است.
پایان پیام