خفاش برفکی با ظاهری متمایز
خفاش برفکی با ظاهری متمایز
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی خفاش برفکی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۵۴ تا ۶۶ میلی‌متر، طول ساعد ۴۱ تا ۵۰ میلی‌متر، طول دم ۳۷ تا ۴۷ میلی‌متر و وزن ۱۲ تا ۲۰ گرم.
خفاشی با جثه متوسط و گوش‌های کوتاه و پهن که به زحمت به نوک پوزه می‌رسند.
لبه عقبی گوش این خفاشان تا زیر خط دهان می‌رسد.
گوشک کوتاه و گرد است مهمیز تا بیش از نیمی از پرده دمی امتداد می‌یابد و یک لوب پس مهمیزی وجود دارد.
دم‌شان اندکی باریک و نوک تیز و رنگ پرده‌ها خاکستری است.
موهای پشت بدن بلند و انبوه و به وضوح دو رنگ است؛ بن موها قهوه‌ای تیره و نوک آنها سفید نقره‌ای است.
همین ظاهر برفکی این خفاش را متمایز می‌سازد.
سطح شکمی روشن‌تر و به رنگ خاکستری یا حنایی است.
دو جفت پستان دارد که ۴ تا ۵ میلی‌متر از هم فاصله دارند .
ویژگی‌های زیستی: دیر از خوابگاه خارج می‌شود.
طعمه‌هایش را در پروازی سریع و مستقیم در ارتفاع ۱۰ تا ۴۰ متری می‌گیرد.
در طول شب برای استراحت از شاخه‌های درخت آویزان می‌شود.
عمدتا از قاب‌بالان، ناجور‌بالان و کوبالان ریزی که ازدحام می‌کنند (پشه کوره و مورچه‌ها) و همچنین شته‌ها تغذیه می‌کند.
موبالان، سوسک‌ها و بیدها را نیز صید می‌کند.
کلنی‌های زایمان این‌گونه از ۲۰ تا ۶۰ ماده تشکیل می‌شود. نرها معمولا تنها می‌خوابند اما ممکن است کلنی‌های تک جنسی تشکیل دهند که تا ۲۰۰ خفاش نر در آنها حضور دارد.
معمولا از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد دوقلو و در موارد استثنایی سه نوزاد به دنیا می‌آورد که هنگام پرواز به سینه مادر می‌چسبند.
در بیشتر گستره پراکندگی‌اش گونه‌ای ساکن است و تنهایی یا گروهی تمام زمستان را می‌خوابد.
اما دست کم در بخش‌هایی مهاجرت‌های طولانی دارد که تا ۱۷۸۷ کیلومتر هم رکورد شده است.
خفاش برفکی با ظاهری متمایز
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: معمولا بر فراز آبگیرها و مناطق باز و به ندرت جنگل‌ها شکار می‌کند.
در زیستگاه‌های گوناگونی نظیر مناطق مسکونی، زمین‌های کشاورزی، علفزارها، جنگل‌های کنار رودخانه‌ای، کوهستان‌ها، دشت‌ها و مناطق نیمه بیابانی، و اغلب نزدیک آب یا تالاب‌ها یافت می‌شود.
خوابگاه تابستانی آن معمولا در خانه‌ها و ساختمان‌های دیگر و به ندرت در سوراخ درختان و شکاف سنگ‌ها تشکیل می‌شود.
زمستان‌ها در شکاف میان سنگ‌ها و درز ساختمان‌های بلند و گاهی در زیرزمین‌ها می‌خوابد.
از سطح دریا تا ارتفاع ۳۴۰۰ متری گزارش شده است.
گونه‌ای شمالی است و ایران جنوبی‌ترین حد گستره پراکندگی آن است.
در ایران بسیار کمیاب است و تاکنون تنها هفت بار و از استان‌های خراسان شمالی، گلستان، قزوین، لرستان، چهارمحال و بختیاری و قم گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: به علت جمعیت زیاد و پراکندگی وسیع، در فهرست سرخ IUCN در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
کاهشی در جمعیت آن مشاهده نشده و هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمی‌کند.
این خفاش‌ها در بعضی مناطق خوابگاه آن زیر سقف خانه‌ها تخریب می‌شود.
در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
پایان پیام
کد خبر : 199756 ساعت خبر : 11:00 ق.ظ