فیلم رش او روایتی از سیل لرستان. سیل بر سلامت و امنیت روانی مردم منطقه آسیب وارد کرده بود.
به گزارش گلونی فیلم «رَشاُو» به کارگردانی رضا عباسی اولین فیلمی بود که با حضور تهیهکننده و کارگردان بررسی شد، ناصر صفاریان که اجرای این برنامه را بر عهده داشت ابتدا از نام فیلم پرسید که صیادی تهیه کننده «رش او» اینگونه پاسخ داد:
رَش در زبان لری به معنای سیاه و تیره است و اُو هم که آب معنی میدهد، «رش او» آب تیره ویرانگر است.
در ادامه عباسی در خصوص سیل و مراحل ساخت اثر اینگونه توضیح داد:
فیلم طی چهار مرحله و در طول یکسالونیم فیلمبرداری شد، مرحله اول حین وقوع سیل بود که خانم صیادی در همان زمان تصاویر ویرانیهای ناشی از سیل را ضبط کرده بودند، مراحل بعدی یک سال پس از سیل بود و بنا داشتیم به آسیبهای اجتماعی پس از سیل پلدختر هم بپردازیم.
سایر ویدیوها در نماشای گلونی
مردم آرام آرام در حال ساختن دوباره زندگیشان بودند اما سیل آسیبهای روحی و روانیای برای آنها پدید آورده بود که نمیشد نادیدهشان گرفت.
رَشاُو قصهی غُصهی مادران است، نخست مادر یاسین که معتقد بود این سیل فقط به خاطر گرفتن بچه او آمده، همسر یاسین که هم شوهرش را آب میبرد و هم بچه شیرخوارهاش به یک باره مریض میشود و از دنیا میرود، از سویی دیگر پدری که حیران ردی از فرزندش، یک سال پس از سیل همچنان هر کنج و پسلهای را میگردد.
نویسنده و کارگردان: رضا عباسی
تهیهکننده: مژگان صیادی
مدیر فیلمبرداری و
مشاور پروژه: تورج اصلانی
تدوین: امیر ادیب پرور
موسیقی: صبا ندایی
مدیر صدابرداری: هادی معنوی پور
طراحی و ترکیب صدا: امیرحسین صادقی
فیلمبردار: حسن اصلانی
دستیار فیلمبردار: عرفان قبادی
صدابردار: علیرضا پاک نهاد
تصحیح رنگ و نور: علیرضا قادری اقدم
آنونس: مجید یوسف زاده
طراح پوستر: مجتبی داننده
ترجمه: حسن شرف الدین
زیرنویس: رضا تاری وردی
عباسی دربارهی راحت بودن افراد جلوی دوربین گفت: کاراکترها جلوی دوربین معذب نبودند، مثلاً پدر یاسین از اولین لحظه راحت بود و برخورد سختی نداشت، گویی اصلاً دوربینی وجود ندارد، حضور خانم صیادی هم خیلی تاثیر داشت،
ارتباطی که ایشان با خانوادهها برقرار میکردند از جنسی بود که احترام و اعتماد توامان خانوادهها را در پی داشت و ما میتوانستیم به سوژههایمان نزدیک بشویم بدون آن که حس ناامنی و ناراحتی در آنها ببینیم.
مژگان صیادی تهیهکننده این مستند در تایید حرفهای عباسی ادامه داد: گاهی نیاز بود که من برای تهیه متریال آرشیو و یا تحقیق مدت زمان بیشتری از گروه در منطقه حضور داشته باشم و این مسئله باعث نزدیک شدن ارتباط من با خانوادهها و سوژههای اصلی و فرعی فیلم میشد و از آنجاییکه در همه سفرها دوربین به همراه دارم میتوانستم تصاویر خوبی را از لحظات خلوت این خانوادهها ثبت و ضبط کنم که نهایتا این تصاویر در پروسه تدوین مورد استفاده قرار گرفت.
صیادی در پایان گفت: از حضور و همراهی تورج اصلانی به عنوان فیلمبردار و مشاور پروژه قدردانم، حضور او در هر فیلمی کمک شایانی است به کیفیت اثر، مایلم که این نکته را هم اضافه کنم که بسیار خوش حال هستم از رشد ۲۲ درصدی حضور کارگردان و تهیهکنندههای خانمی که میتوانند نقطه عطفی در سینمای مستند و جشنواره سینما حقیقت باشد.
پایان پیام
سلام. در وهله اول بی نهایت تشکر و قدر دانی میکنم بابت زحماتی که کشیدین. من دختر عمه یاسین و کوثر همسر یاسین هستم. خوشحالم که با کار زیباتون یاد یاسین رو زنده نگه داشتین، یاسینی که یادش و اسمش هست انا نشانش نیست، یاسینی که بعد از رفتنش روح مادرش و پدرش و کل خانواده رو هم با یاد خودش برده، یاسینی که با رفتنش خانواده ها هم از هم جدا شدن، صمیمیت و عطوفتی که بین خانواده های فامیل زبانزد آرزوی همه بود با خودش برد. یاسینی که بعد از اون هیچ کدوم از ماها با رفتنش بعد از اینهمه مدت هنوز فراموشش نکردیم و روز نیست که غم نبودنش رو نداشته باشیم. یاسینی که عزیز همه بود و دلگیر از همه رفت و با رفتنش عزیز موند. از طرف خودم از تیمتون تشکر و قدر دانی میکنم.امیدوارم با این مستند واقعی کمی از درد و غم خانواده داییم و دختر داییم همسر یاسین کم بشه و تسکین روحشون بشه که یاسین یادبودی داره و اگر سنگ قبری نداره اما بودن کسانی که یودی کرده باشن از یاسین عزیز برای همیشه.