کشف ستون تاریخی در منزل یک روستایی عجیب نیست
چگونه از آثار تاریخی خود محافظت و درباره آن فرهنگ‌سازی کنیم؟
توضیح: عکس این خبر نمادین است.
به‌گزارش گلونی فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی استان فارس، روز اول دی‌ماه ۱۳۹۹، از کشف یک ته ستون تاریخی در منزل یکی از اهالی روستای حصار در شهرستان مرودشت خبرداد.
شاید بعضی با شنیدن این خبر دچار شگفتی یا خشم شوند.
شاید هم برحی بگونید دمش گرم که ستون را برداشت برد خانه.
یا برخی از شدت فرهیختگی و ژست توجه به آثار باستانی، جامه و حنجره بدرانند و گریبان چاک کنند.
اما آن‌چه به فکر این کمینه می‌رسد تنها این مثل معروف است که خوب: دارندگی و برازندگی!
ما بارها این دارندگی را به هر شکل که توانسته‌ایم به رخ کشیده و چند صباحی تیتر جراید شده‌ایم.
اصلا در مملکتی که هرکجایش نیم متر خاک را بکنی سر از محوطه‌ای باستانی در می‌آوری، یک سر ستون شکسته خالی چه ارزشی دارد؟
اینجا که لندن نیست که آدامس جویده فرگوسن را هم محض ریا، بچپانند داخل یک آکواریوم شیشه‌ای در موزه؟
تا دلتان بخواهد تخت جمشید و دیگر محوطه‌های تاریخی ما از این ته ستون‌ها و در و دیوار و سفالینه شکسته‌ها دارد.
از کجا معلوم شاید آن ته ستون در باغ آن روستایی بومی، بیشتر به کار می‌آمده است.
اصلا اینها که چیزی نیست.
جای قاچاقچیان محترم آثار باستانی خالی!
من اگر یک روستایی بومی حوالی مرودشت بودم، احتمالا هاون و دیزی سنگی و سایر اقلام مورد نیاز زندگی را هم از محوطه باستانی اجدادم تامین می‌کردم.
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی
