منابع تفرجگاهی یا همان کوهستان را بشناسید
به گزارش گلونی دکتر هنریک مجنونیان در کتاب «حفاظت محیط زیست کوهستان» نوشته است:
کوهستان‌ها اکوسیستم‌هایی مرکب با سیما و منظرهای متفاوتی هستند. اکوسیستم‌های کوهستانی به هیچ وجه چهره یکنواختی ندارند و به دلیل برخورداری از چشم‌اندازهای متنوع و زیبایی پیکره یگانه آن‌ها، که همچون جزایری محصور در دشت‌ها هستند، مهمترین منابع تفرجگاهی مردم جهان را تشکیل می‌دهند.
حتی موانع و محدودیت‌های کوه‌ها نیز امروزه به منابع تفرجگاهی پرتقاضایی تبدیل شده‌اند. یخ و برف کوهستانی مهمترین عنصر تشکیل‌دهنده ورزش‌های زمستانی به‌شمار می‌روند.
منابع تفرجگاهی
تنوع چشمگیر مناظر و پدیده‌های طبیعی نظیر غارها، چشمه‌ها، دریاچه‌های کوهستانی، آ‌ب‌های دایمی و فصلی کوهستان‌ها، آبشارها، تنگ‌ها، پدیده‌های فرسایشی و گراندکانیون‌ها از عمده‌ترین عوامل روی آوردن مردم به کوهستان‌ها محسوب می‌شوند.
کوه‌های ایران از نظر منابع تفرجگاهی بسیار غنی هستند.
برخی از این پدیده‌ها تا حد یک اثر طبیعی ملی ارزشمندند. سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) که گونه بسیار نادر و منحصربفردی است و در داماش در دامنه کوه‌های جنگلی هیرکانی می‌روید و آبشار مارگون در ارتفاع ۲۱۰۰ متری در اسپیدان هر دو همتراز با یکدیگر به‌عنوان آثار طبیعی ملی شناخته می‌شوند.
تنگ بستانک یا بهشت گمشده در محاصره صخره‌های کوهستانی زاگرس در نزدیکی روستای بی‌مور (کام فیروز) نیز یکی از آثار طبیعی ملی شناخته شده و رسمی کشور به‌شمار می‌آید.
تنگ هایقر در جنوب شرقی فیروزآباد فارس، آبشار لوه در جنگل‌های گرگان، آبشارهای کوه دنا، دریاچه سوتک و ولشت در کوه‌های البرز، دریاچه‌های گهر در اشترانکوه، دریاچه کوهستانی نئور در استان اردبیل، صدها غار و اشگفت شناخته‌شده در البرز و زاگرس نمونه‌هایی از هزاران پدیده‌های زیبا و ارزش‌های غیرقابل تقلید و غیرقابل جانشین کوه‌های کشور به‌شمار می‌روند.
در این‌جا قصد بر فهرست کردن این پدیده‌ها نیست، بلکه فقط یادآوری ارزش‌هایی از کوهستان‌ها است که آنچنان که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته‌اند.
در حالی که در جهان امروز محور فعالیت‌های سودآور اقتصادی ژئوتوریسم و اکوتوریسم در بسیاری از کشورها به شمار می‌روند.
پایان پیام
