گربه شنی حیوان چالاک دشت
گربه شنی حیوان چالاک دشت
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره گربه شنی آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سر و بدن ۳۹ تا ۵۷ سانتیمتر، طول دم ۲۸ تا ۳۵ سانتیمتر، ارتفاع بدن ۲۴ تا ۳۰ سانتیمتر و وزن ۱/۳ تا ۳/۴ کیلوگرم است.
نر و ماده هم شکل هستند.
رنگ بدن خاکی تا خاکستری زرد بوده که در پشت بدن تیرهتر و شکم سفید است.
دو تا سه حلقه سیاه رنگ روی دم وجود دارد و غالبا انتهای دم به رنگ سیاه ختم میشود.
یک نوار خرمایی رنگ از گوشه چشمها تا گونه امتداد دارد.
به دلیل رشد موهای بلند و متراکم در میان انگشتان، بین گربهسانان آسیا متمایز است.
این موها در برابر دمای بالای بیابان به شکل عایق عمل میکند.
همچنین وزن بدن جانور را پخش کرده و موجب سهولت حرکت آن روی ماسههای بیابانی میشود.
گربه شنی
گوشهای بزرگ در دو طرف سر با فاصله قابل توجه، قدرت شنوایی قوی برای یافتن طعمههای معدود، حتی در زیر زمین را به حیوان میبخشد.
روش راه رفتن منحصر به فرد است، چنانچه حین حرکت شکمش تقریبا به زمین چسبیده و گاهی نیز در همین حالت جهش میکند.
ویژگیهای زیستی: به خوبی خود را با شرایط بسیار سخت حاکم بر مناطق بیابانی و کویری تطبیق داده است.
عمدتا شب فعال و تکزی است.
از جانوران کوچک نظیر جوندگان، خرگوش، پرندگان، خزندگان و حتی حشرات تغذیه میکند.
به نوشیدن آب روزانه وابسته نیست.
در زمستان جفتگیری کرده و پس از ۵۹ تا ۶۷ روز، ۲ تا ۴ توله به دنیا میآید.
تولهها هنگام تولد تقریبا ۴۰ تا ۸۰ گرم وزن دارند و به سرعت رشد کرده و حدودا در سن ۶ تا ۸ ماهگی از مادر جدا میشوند.
تا ۱۴ ماهگی از لحاظ جنسی بالغ شده و در اسارت تا ۱۴ سال زندگی میکند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در زیستگاههای بیابانی کشور با فراوانی نه چندان بالا زیست میکند.
تاکنون تنها از چند نقطه در ایران از استانهای سمنان، اصفهان، یزد، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: در زمره گونههای در خطر انقراض سازمان حفاظت محیط زیست، در طبقه «نزدیک به تهدید» (NT) فهرست سرخ IUCN و پیوست II کنوانسیون CITES قرار دارد.
گزارشهای زیادی از مشاهده آن در دست نیست ولی به نظر نمیرسد که بقای آنها در مخاطره جدی باشد.
سگهای گله مهمترین تهدید برای این گونه در ایران هستند.
پایان پیام
کد خبر : 201741 ساعت خبر : 5:30 ب.ظ