تاریخ دفاع مقدس را در اهواز سر بریدند
به گزارش گلونی لوکیشن نخستین رمان دفاع مقدس را با مجوز شهرداری و بدون احساس نیاز به استعلام از میراث فرهنگی تخریب می‌کند و می‌گوید قصد دارم خانه را در چهار طبقه بسازم.
این داستانی چند جمله‌ای و کوتاه از خانه‌ای در خیابان سی‌متری اهواز است که اگر صفت تاریخی به آن نچسبد اما دست‌کم مکان رویدادی مهم در تاریخ انقلاب دفاع مقدس محسوب می‌شد، خانه‌ای که نویسنده زمان زمین سوخته و ده‌ها رمان دیگر در آن به دنیا آمده و زندگی کرده بود.
اما مالک جدید بعد از خرید ملک، در چشم بر هم‌زدنی و در حالی که خود تشخیص داده بود خانه بنایی فرسوده است و مجوزهای شهرداری برای تخریب‌اش کافی است! کار را به لودرها سپرد.
البته در این میان همه تقصیرها را نباید گردن مالک انداخت، در شرایطی که شهرداری اهواز وظیفه خود یعنی گرفتن استعلام از میراث فرهنگی را برای صدور مجوز نهایی نادیده می‌گیرد و مجوز تخریب را صادر می‌کند تا مالک هم در عین بی‌خبری با افتخار از تخریبی بگوید که بخشی از ادبیات کشور را زیر چرخ لودرها ازبین برد.
هر چند بخش دیگری از این تقصیر را میراث فرهنگی همیشه بر دوش می‌کشد، در زمان‌هایی که باید نقش خود را در حفاظت از تاریخ کشور به رخ بکشد اما ترجیح همیشگی‌اش بر پا پس کشیدن از مهم‌ترین وظیفه خود است.
خانه پدری احمد محمود با خاک یکسان شد
و در این شرایط مانند همیشه یک غصه به غصه‌های همیشگی فعالان میراث فرهنگی اضافه شد؛ برای تخریب خانه‌ای که اگر قدری میراث فرهنگی توجه بیشتری به آن می‌کرد، پتانسیل تبدیل به خانه مشاهیر را در منطقه سی‌متری و در واقع در بافت تاریخی اهواز داشت، منطقه‌ای که تا امروز یک موزه هم در آن ایجاد نشده است و حتی متولیان شهری که زحمت استعلام از میراث فرهنگی را نکشیدند به این نیاز مهم اهواز دست‌کم در آن منطقه توجهی نکردند.
و دراین شرایط دیر نیست زمانی که رسانه‌ها آگهی تبدیل غنی‌ترین استان کشور از نظر تاریخی و تمدن به فقیرترین منطقه ایران تاریخی را منتشر کنند.
و سرانجام ۲۴ بهمن ماه خانه پدری «احمد محمود» نویسنده برجسته ادبیات معاصر ایران تخریب شد.
خانه‌ای که روایت «زمین سوخته» را شنید و خالق‌اش سه ماه نخست جنگ را آن‌جا به تصویر کشید و پس از آن روایت‌گر «همسایه‌ها»، «درخت انجیر معابد» و «مدار صفر درجه» شد.
احمد اعطا ملقب به احمد محمود نویسنده خوزستانی، دی ماه ۱۳۱۰ در اهواز متولد شد و در بررسی تاریخ ۲۰ ساله ادبیات داستانی ایران از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۷ به عنوان برترین داستان‌نویس و رمان‌پرداز ۲۰ سال ادبیات داستانی در جامعه ادبی ایران شناخته می‌شود و هنوز هم با گذشت چندین سال از درگذشت این داستان‌نویس جنوبی بر تعداد علاقه‌مندانش افزوده می‌شود.
او در سال ۱۳۸۱ بر اثر بیماری ریوی درگذشت.
پایان پیام
گزارش‌گر: سمیه ایمانیان
