سریال گیسو با هر قسمت بیشتر به شانه نیاز دارد
به گزارش گلونی سریال نمایش خانگی گیسو فصل دوم عاشقانه محسوب و با هر قسمت که منتشر می‌شود، بیشتر ضعف و دست خالی بودنش را نشان می‌دهد.
نقایصی از قبیل؛ رویدادهای غیرمرتبط با خط اصلی، کم مایه بودن برخی شوخی‌ها و انتخاب برخی بازیگران فرعی و بعضا مکمل و … تماشاگر را از خود دور می‌کند.
سریال گیسو
فیلمنامه و کارگردانی
قسمت هفتم با سکانس فریب مادر و پسری شروع می‌شود که به قصد ازدواج با لوسی (شاید) طمعی بر اموالش دارند، رویدادی که ایده‌اش بد نیست اما لوس و دم دستی اجرا می‌شود.
نقصی که بخشی از آن به نویسنده با ساختار کلامی سطحی و قسمی به کارگردانی برمی‌گردد.
به نظر می‌رسد منوچهر هادی دیگر در زیبایی شناسی سینمای بدنه سختگیری‌های (نسبی) قبل را نداشته و خیلی زود به هر شوخی و کنشی و واکنشی در قابش راضی می‌شود.
انتخاب نادرست بازیگر
درمیان بازیگران خوب گیسو مانند حسین یاری که خیلی سال است رشد جنس بازی‌اش را شاهد هستیم، همچنین سایر بازیگران خوبی مانند رضا گلزار و هومن سیدی که البته در این مجموعه متوسط خود را عرضه کرده‌اند، بازیگرانی نیز وجود دارند که انتخاب آنها نادرست و نامناسب است، بازیگر نقش لوسی که چهره‌اش به شخصیت نیامده و سمپاتیک لازم را ایجاد نکرده و از طرفی آنچه به عهده‌اش هست را به خوبی انجام نمی‌دهد.
و یکی از گروگانگیرها که در گفتگو با رضا تهدید می‌کند تا از این طریق به پدرش (یونس) برسد نقایصی از جمله جنس و رنگ صدای نامناسب، به دور از اقتدار و تعریف شخصیتش دارد، همچنین صلابتی در چشم‌هایش دیده و باور نمی‌شود.
تنوع گویش‌ها یکی از سرمایه‌های فرهنگی ما محسوب شده و نگارنده به آن می‌بالد، اما استفاده از بازپرس همراه با گویش در بازی به سایر اجزای اثر ننشسته و بیننده آن را پس می‌زند.
پایان پیام
نویسنده: نیما نعمتی زاده
