چرا سریال پایتخت شش موفق نبود؟

در ۷ مرداد ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی در یادداشت پیشین درباره دلایل فاصله گرفتن سریال پایتخت به کارگردانی سیروس مقدم و طراحی و بازی محسن تنابنده سخن رفت. مجموعه‌ای که نخستین بار در نوروز سال نود و یک از شبکه یک سیما پخش شد و مخاطب را جذب خود کرد.

پایتخت خوبی‌ها و بدی‌هایی دارد که در چند یادداشت به برخی اشاره شد.

معارفه در یک اثر نمایشی یعنی چه؟

مخاطب به دیدن یک نمایش، فیلم یا سریال می‌نشیند. سالن تاریک شده و نمایش یا فیلم شروع می‌شود. یا در خانه یله می‌اندازد به کاناپه یا بالش و به صفحه تلویزیون خیره می‌شود. آدم‌های داستان، سر و کله‌شان پیدا می‌شود.

نخستین پرسش‌ها برای تماشاگر این است؛ این آدم کیست؟ یا این آدم‌ها کیستند؟ چه نسبت و روابطی با هم دارند؟ اینجا کجاست؟ و مهمتر از همه، مشکل‌شان چیست؟ مشکل، تعبیر به گره یا بحران نیز می‌شود.

پاسخ به این پرسش‌ها به عهده نویسنده و کارگردان و در ابتدا و پیشانی داستان است.

در برخی از مجموعه‌های تلویزیونی، بیننده با آدم‌ها، روابط‌شان و فضا آشناست چونکه در فصول گذشته، معارفه انجام شده است و اصلا به همین دلیل، همه پیگیر قسمت و دوره‌های بعد هستند.

پایتخت از همین ویژگی وام می‌گیرد و مخاطب به همین سبب جذبش می‌شود.

فصل ششم پایتخت

چه می‌شود که در فصل ششم، ارتباط با بیننده کم و تا حدی قطع می‌شود؟

زنده بودن شخصیت بهبود، هر چند که می‌تواند در دنیای واقعی وجود داشته باشد اما غیر قابل باور است.

از سویی، رویداد ور‌ود بهبود، با توجه به نامزدی رحمت و فهیمه، نچسب و زننده است.

طراحی شخصیت بهبود با سندروم دست بی‌قرار – جدای از میزان استناد به دانش پزشکی، صحت و ریشه آن – غیر قابل باور و در تضاد با فضای آشنای پایتخت برای مخاطب است.

بیننده نمی‌تواند با این ویژگی شخصیت کنار بیاید و آن را پس می‌زند. گویی وارد خانه‌ای شده که آن را دیگر نمی‌شناسد، مکان، رویدادها و آدم‌ها برای ایشان غریب است.

استفاده ابتر و نادرست از موضوع و مسکل کرونا در داستان جواب نداده و در خدمت هدف نیست.

بر خلاف فصول پیشین، به ویژه تا فصل چهارم، نویسنده با بهره‌گیری از شیوه کلاسیک و ارسطویی روایت، ابتدا، میانه و پایان را تا حد خوبی رعایت می‌کند.

اما آنچه در فصل ششم مشاهده شد، داشتن داستان واحد، دوری از تعریف درست و خوب از خانواده، وجود عوامل غیر مفید در اثر که کمکی به هدف نمی‌کنند و ناتمام گذاشتن روایت بود.

سریال پایتخت شش؛ شتاب برای پایان

فصل شش تا اندازه‌ای قربانی کرونا و در مقطعی تعطیل شد. اما آنچه نقص بزرگ در این مجموعه محسوب می‌شود، نخست؛ نبود متن خوب، سپس شتاب در انتخاب و تولید است و آنچه از سوی گروه سازنده مبنی بر وجود کرونا مطرح شد، بیشتر به بهانه نزدیک بود.

به نظر می‌رسد با درگذشت خشایار الوند، گروه، نتوانسته جای نویسنده‌اش را به خوبی پر کند. تا جایی که اثر، هم در طرح داستان و هم پیرنگ دارای ضعف جدی است.

از سویی پس از وقفه‌ای که در تولید و پخش پایتخت شش رخ داد، گروه، با شتاب و با نیت بیرون‌ آمدن از زیر بار مسئولیت پایان دادن به آن به هر قیمت، مجموعه را سرهم بندی کرده‌اند.

هر چند نگارنده بر این باور است که آنچه به پایتخت شش آسیب زد، وجود کرونا نبود، بلکه نداشتن فیلمنامه‌ای خوب و درست بود.