منابع آب زیرزمینی هنوز تشنهاند؛ بیلان آبخوانهای کشور باز هم منفی است
منابع آب زیرزمینی هنوز تشنهاند؛ بیلان آبخوانهای کشور باز هم منفی است. بسیاری از آبخوانهای کشور در انتظار تغذیه بیشتر و حذف فشار اضافه برداشتها هستند.
منابع آب زیرزمینی هنوز تشنهاند؛ بیلان آبخوانهای کشور باز هم منفی است. بسیاری از آبخوانهای کشور در انتظار تغذیه بیشتر و حذف فشار اضافه برداشتها هستند.
به نظر میرسد انتقال آب در برخی مناطق به شکل فزایندهای به راهحل غالب تبدیل میشود. توزیع زمانی و مکانی موجودی و تقاضای آب ناهماهنگ است.
سیاست عمومی برای پرداختن به آثار خارجی ناشی از بهرهبرداری بیرویه آب زیرزمینی و مقابله با خالیشدن آبخوانها ضرورت دارد.
رویکردهای طرف عرضه، بر افزایش آب در دسترس برای مصرفکنندگان با استفاده از منابع جایگزین (آب سطحی) در کوتاهمدت، یا با ذخیرهسازی آب زیرزمینی در بلندمدت مبتنی هستند.
در نهایت، طرح های بیمه کشاورزی میتواند بر استفاده از آب زیرزمینی تأثیر بگذارد. با این همه، ارتباط میان بیمه محصول و مصرف آب برای آبیاری همچنان ناروشن است.
توجه به چگونگی تأثیرپذیری سیاست های مدیریت آب زیرزمینی از دیگر سیاستهایی که بر تصمیمگیری درباره کشت تأثیر میگذارند بسیار مهم است.
در این نوشتار انتقال میان حوضه ای آب از نگاه چندرشتهای بررسی میشود، و میکوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا انتقال آب با یکپارچهنگری در مدیریت منابع آب سازگارپذیر است؟
سایر شرایط ضروری برای مدیریت اثربخش آب زیرزمینی: نظارت، و هماهنگی سیاستها. افزون بر انتخاب سیاست و ابزار مناسب، دغدغههای دیگری نیز وجود دارد که لازم است در طراحی و پیادهسازی تدابیر به آنها پرداخته شود.
مدیریت آب به دست بهرهبرداران منطبق با شرایط محلی ولی متکی به مشارکت ذینفعان. دسته سوم از ابزارهایی که چالشهای طرف تقاضا را مورد توجه قرار میدهد، مقوله کلی مدیریت به دست خود بهرهبرداران است.