سیاست آب

این کارزار بیش از ۵ هزار و ۵۰۰ نفر امضا کرده‌اند. درخواست تغییر سیاست های آبی کشور برای نجات ایران از بحران کم آبی و فرونشست زمین.

به نظر می‌رسد انتقال آب در برخی مناطق به شکل فزاینده‌ای به راه‌حل غالب تبدیل می‌شود. توزیع زمانی و مکانی موجودی و تقاضای آب ناهماهنگ است.

سیاست عمومی برای پرداختن به آثار خارجی ناشی از بهره‌برداری بی‌رویه آب زیرزمینی و مقابله با خالی‌شدن آبخوان‌ها ضرورت دارد.

رویکردهای طرف عرضه، بر افزایش آب در دسترس برای مصرف‌کنندگان با استفاده از منابع جایگزین (آب سطحی) در کوتاه‌مدت، یا با ذخیره‌سازی آب زیرزمینی در بلندمدت مبتنی هستند.

در نهایت، طرح‌ های بیمه کشاورزی می‌تواند بر استفاده از آب زیرزمینی تأثیر بگذارد. با این همه، ارتباط میان بیمه محصول و مصرف آب برای آبیاری همچنان ناروشن است.    

توجه به چگونگی تأثیرپذیری سیاست‌ های مدیریت آب زیرزمینی از دیگر سیاست‌هایی که بر تصمیم‌گیری درباره کشت تأثیر می‌گذارند بسیار مهم است.

در این نوشتار انتقال میان‌ حوضه‌ ای آب از نگاه چندرشته‌ای بررسی می‌شود، و می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا انتقال آب با یکپارچه‌نگری در مدیریت منابع آب سازگارپذیر است؟