یلدای بدون اینترنت و برف

یلدای بدون اینترنت و برف

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: «همه چی قدیمیش بهتره» جمله معروفی‌ است که یا همه از آن استفاده می‌کنیم یا بعد از شنیدن آن از زبان کسی، بی‌درنگ تایید می‌کنیم. شب یلدا یا به قول لرها شوچِلَه هم دیگر مشمول این جمله شده است. وقتی ۹۹ درصد دارندگان موبایل‌های هوشمند و کم‌هوش! دارند جمله «لطفا موبایل خود را در شب یلدا خاموش کنید» را برای هم می‌فرستند، پس یه جای کار مشکل دارد. شاید هم چند جای کار.
دیگر آن شور و حالی که چند روز قبل از شب چله در مردم وجود داشت و گاهی به عید نوروز پهلو می‌زد وجود ندارد. شلوغی خیابان‌ها ومردمی که برای خرید شب چله به بازار آمده بودند کسب و کار دست‌فروشان را هم رونق می‌داد. دست‌فروشانی که در بازار روز خرم‌آباد از آجیل و گندم در بساطشان بود تا بوقلمون زنده و پر کنده.

یلدای بدون اینترنت و برف

 در خرم‌آباد بودادن و برشته کردن گندم و ترکیب آن با شاهدانه و کنجد و… چند رو قبل از شب چله شروع می‌شد که در خانه ما مراسم خاص خود را داشت. مادربزرگ یا داحاجی ما چون به قول خودش دست کسی را قبول نداشت عهده‌دار امر خطیر بودادن می‌شد. گندم شیر را دا حاجی فقط روی علاالدین باید برشته می‌کرد چون معتقد بود روی گاز آن چیزی که باید، نمی‌شود.
برف هم دیگر تفاوتی‌ است که شب چله‌های حالا با سابق دارد. اصلا شب چله‌ای بود و سرمای استخوان سوز و برفی که یا در حال باریدن بود و یا چند روز قبل باریده بود. و ما از دبستان پای کوه محله تا در خانه روی آن سر می‌خوردیم. کلاه به سر، دستکش به دست و چکمه به پا باید می‌رفتیم مدرسه. هرچند با این تجهیرات کامل هم در هوای سرد پایان اذر آن روزهای خرم‌آباد باز هم بعد از رسیدن به خانه باید یک ساعت کنار بخاری نفتی یخ دست و پا را باز می‌کردیم.
اما حالا همه چیز تغییر کرده است. در شب چله‌های آن روزها، زمین و زمان یخ‌زده بود به جز دل‌های مردمان شهرم. حالا که نه برفی می‌بارد و نه یخی روی زمین مانده که روی آن سر بخوریم، ما هم  آدم‌های بی حوصله و پریشانی شده‌ایم که قلب‌مان به جای دست و پایمان یخ زده است. قلب یخ‌زده را هم حتی گرمای آتشفشان داغ نمی‌کند. وقتی قورمه‌سبزی و ماهی شام شب چله را از به صورت بسته‌بندی و مدت‌دار از بقالی می‌خریم چه فرقی می‌کند که گندم را روی گاز برشته کنیم یا علاءالدین.
با تمام این حرف‌ها شب چله، شب چله است. نباید در این دوره‌ی دوری و دوستی، بهانه‌های دورهمی را از دست بدهیم. حتی اگر النینو! هم برف و سرمای شب چله را برای ما مهیا نکرد و اگر  دل و دماغی برای مهمانی رفتن و یا میزبانی نداریم، پس لااقل به قول فعالان دنیای مجازی «لطفا موبایل خود را در شب یلدا خاموش کنید» و یک شب صمیمی و گرم را کنار خانواده سپری کنیم.

پایان پیام