علی‌اکبر شکارچی: رقص لری یک آیین انسانی است
به گزارش پایگاه خبری گلونی، علی‌اکبر شکارچی در شب نخست همایش خنیاگران سرزمین مادری درباره ویژگی‌ها و تاریخ موسیقی لری سخنرانی کرد. او در آغاز گفت:
با افتخار توانستم مفرغ‌های لرستان را در موزه لوور فرانسه ببینم، موقعی که اینها را در آن‌جا دیدم، احساس سرافرازی کردم و از این بابت که اینقدر اینها را خوب نگه داشته‌اند که احساس می‌کنم در خانه خود من است. اول فکر می‌کردم که چرا باید اینها در این‌جا باشند، ولی بعد که می‌دیدم وقتی هزاران نفر از سراسر جهان می‌آیند و این چیزهایی که مربوط به ایران است و این غرفه‌ها را می‌بینند، به گمانم بی انصافی است که بیاید در کشوری مثل ایران و بسیاری از مردم جهان از دیدن آن‌ها محروم باشند.
من روی یک پاورپوینت سخنانم را ادامه می‌دهم و شروع هر کدام از این صفحات یک سرپرچم مفرغی است که چهار نفر در حال رقص هستند. به این دلیل من این را انتخاب کردم و آوردم که پلی بزنم بین رقصی که امروز در لرستان اجرا می‌شود. این چهار نفر رقصنده که دست در دست هم داده‌اند و این‌جا را می‌بینید که در حال رقصیدن هستند. عین همین دایره‌ای را که شما می‌بینید و یک رقص آیینی است و بر این باور بوده‌اند که دایره یک محیط بسته است، ورود‌ناپذیر است، خلل‌ناپذیر است و آسیب‌پذیر نیست، به همین دلیل به آن به صورت آیینی نگاه کرده‌اند و این رقص را به این صورت که در لرستان می‌بینید، تجسم کرده‌اند و دوست هنرمند آقای حسین آزادبخت این را در یک شکل بزرگ‌تر بازسازی کرده‌اند و در پارک مفرغ در خرم‌آباد نصب شده است.
رقص لری یک آیین است
این رقص‌ها را در هیچ جای دنیا نمی‌توانید پیدا کنید که مثل دامنه‌های زاگرس این ویژگی‌ها را داشته باشد. یعنی وقتی که اینها در حین رقص دستمال تکان می‌دهند، به نوعی آزادگی آن‌ها را نشان می‌دهد. موقعی که پنجه در پنجه و بازو در بازوی یکدیگر هستند، نشاندهنده اتحاد، همبستگی و باهم بودن آن‌ها است و موقعی که پایکوبی می‌کنند، نشاندهنده این است که خاک، سرزمین و وطن‌شان را عاشقانه می‌پرستند. ولی آنچه که به نظر من می‌رسد، این است که در واقع رقص با انسان کاری می‌کند که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند این کار را بکند. من تصور می‌کنم کسی که لباسش آلوده به گرد و خاک باشد و آلودگی داشته باشد با این رقص از بین می‌رود.
غم و اندوه و نگرانی و ناراحتی و غصه و هر چیزی که شما در درون به لحاظ روحی و روانی دارید، با این رقصی که در لرستان متداول است، تکانده می‌شود و به خاطر همین اهمیتش است که این را اینقدر در قدیم به عنوان یک تفنن نگاه نمی‌کردند، به عنوان آیین نگاه می‌کردند، به عنوان یک پرستش نگاه می‌کردند. در یک چنین تصویر دیگرش یک بز کوهی در بالای این است و چند تا پرنده در اطرافش است و این نشاندهنده این است که نیاکان ما چقدر به محیط زیست و طبیعت‌شان دلبستگی داشته‌اند و چه آمیختگی‌ای داشته‌اند اینها. گاه شما می‌بینید که هیکل یکی از انسان‌ها مثل گاو است، ولی سر و صورتش مثل بز کوهی است و ترکیبات اینچنینی به فراوانی در مفرغ‌ها می‌بینید و این نشاندهنده این است که چه حرمت و احترامی را نیاکان ما به محیط زیستشان قائل بودند و برای آنهایی که اینها غذای آن‌ها را تامین می‌کردند، اینقدر اینها برای اهمیت داشته و اینقدر برایشان حرمت قائل بودند و در آثار هنری‌شان به وضوح اینها را دیده‌اید.
موسیقی لری
شکارچی با اشاره به تاریخچه موسیقی لری ادامه گفت: از رقص لری هیچگونه نمونه صوتی نداریم. در طول تاریخ موسیقی مثلا دستگاهی هم همینطور بوده است اما ولی به لحاظ تئوری، کارکردش، افرادش، ما به صورت تاریخ و مشخص داریم نوازنده‌هایی را که آمده‌اند و کار کرده‌اند و رفته‌اند. ولی موسیقی محلی همه اقوام همینطور هستند، متاسفانه چون به خاطر شفاهی بودن و سینه به سینه اینها به ما رسیده‌اند کسی اینها را ثبت نکرده است و اینها همینطور به صورت شفاهی به ما منتقل شدند ولی به گواه ریتم، ملودی، اشعار و تصاویری که روی مفرغ‌ها و سفال‌ها است، به گمانم این موسیقی با مردمی که زنده‌اند، همینطور تداوم داشته، حالا ممکن است رنگش عوض شده و یا بعضی چیزها حذف شده باشد.
علی‌اکبر شکارچی: رقص لری یک آیین انسانی است
پایان پیام
