رشت باید در سرخط خبرها باشد

رشت باید در سرخط خبرها باشد

پایگاه خبری گلونی انوشه میرمجلسی: صرفا چند نکته را می‌نویسم و مانند همه منتظر می‌مانم تا دور یا نزدیک، خبرهای مفصل از راه برسد.

یک: رشت خمود و بی ردونشان سال‌های گذشته، به همت شهردار جوانش شکوفا شد و در این چند سال خبرهای مختلفی از جشنواره‌های فرهنگی و احداث پارک‌ها و به‌سازی معابر و… روی خبرگزاری‌های رسمی آمد. اتفاقی که سال‌ها بود نیفتاده بود و از رشت خبری نبود که نبود.

دو: وقتی گردشگری به رشت می‌آمد، تقریبا هیچ فضای مناسبی برای گردش و بازدید از شهر وجود نداشت. جز آنکه هیاهوی شهرداری و آشفته‌‌بازار سبزه میدان را نشان‌شان بدهیم و بگوییم «به رشت خوش آمدید». آخر سر هم خانه میرزاکوچک خان را می‌دیدند و می‌رفتند تا به سفر مفصل اصفهان، شیراز و کاشان برسند.

سه: مبلمان شهری همان قدر مهم است که باقی موارد را مهم می‌دانیم. موضوعی که به نطر می‌رسد جز دکتر ثابت‌قدم شهردار خلاقِ فعلی رشت، باقی شهرداران هیچ اهمیتی به آن نمی‌دادند.

چهار: با ساخت جدید میدان شهرداری و احداث پیاده‌راه، شهر عملا به دو قسمت تقسیم شد. قطعا چنین حرکتی نیازمند تغییر در سبک زندگی اهالی رشت است. مردمی که تا دیروز همه راه‌ها را با ماشین شخصی می‌رفتند، حالا مجبورند کمی پیاده قدم بزنند یا از مسیرهای دیگر استفاده کنند. این ماجرا بهانه غرولندهای رفقای رشتی است ولی آیا یزد، اصفهان، شیراز و کاشان که همه سال مملو از گردشگر داخلی و خارجی است هم تمامی معابرش باز است و تردد ماشین‌ها در آن جریان دارد؟ بد نیست کمی هم بلندنظرانه نگاه کنیم و شهر رشت را با چنین مطالباتی از عرصه گردشگری عقب نیندازیم. احداث پیاده‌راه‌ها در همه جای دنیا مرسوم است و رشت هم برای جذب گردشگر به آن نیازمند بوده و هست.

پنج: وضعیت رودخانه‌های رشت از نظر آلودگی مناسب نیست، قبول. اما رودخانه‌ای که ده‌ها سال پسآب آلوده را به آن سرازیر کرده‌ایم، یک شبه می‌توان از نو پاکیزه ساخت؟ آیا این سرریزهای آلوده نباید جایگزینی پیدا کنند تا سر از زرجوب درنیاورند؟ همه اینها نیازمند زمان است. بنابراین چه ایرادی دارد اگر در حاشیه همین رودخانه‌ها پارکی ساخته شود؟ چه ایرادی دارد اگر شهروندان حاشیه این رودخانه‌ها سهمی از پارک و بوستان داشته باشند؟

رشت باید در سرخط خبرها باشد

شش: تهران که پایتخت است و عظیم‌ترین پروژه‌های شهری را به خود دیده است، هنوز از بوی فاضلاب اتوبان تهران-قم خلاص نشده است. آن وقت برخی انتظار دارند شهردار رشت با این حجم از سازهای مخالف، یک شبه معجزه کند و از رشت عطر گل‌های بهاری به مشام برسد. جالب اینجاست که به سادگی از رانت و امکانات هم بهره‌مند می‌شوند و همچنان دم از شهر و شهرداری و کمبودها می‌زنند.

این نکات را باز هم می‌توانم ادامه بدهم اما همین مقدار کفایت می‌کند برای یادآوری به خودمان که در گیلان عادت کرده‌ایم به سطحی‌ترین مطالبات و شخصی‌ترین دغدغه‌ها.

گرچه حدودا ده سالی هست که در رشت ساکن نیستم اما تغییرات رخ داده این چندسال در رشت را به خوبی حس کرده‌ام.

بهانه نوشتن این یادداشت فقط خبر استیضاح شهردار است که باز در رشت پیچیده است. خبری که یک بار در تابستان هم اتفاق افتاد اما با حمایت مردم رشت یا همان رشتوندان به خیر گذشت.

نمی‌دانم شهردار تا چه زمانی دل و دماغ جنگیدن و تاب و توان مقابله خواهد داشت اما این را به خوبی درک و تجربه کرده‌ام که هرجا کسی موفق و موثر است، مخالفت‌های بیشتری را شاهد خواهد بود. امیدوارم شهردار خلاق رشت دلسرد نشود و کم نیاورد. امیدوارم رشت هم روزی مقصد اول گردشگران و مسافران خارجی باشد و برای آرامش، مستقیم رشت را انتخاب کنند. امیدوارم رشت هم یک روز در بوم‌‌گردی حرف اول را در ایران بزند و مردمان رشت و خبرهایشان، سرخط همه خبرها باشد.

پایان پیام