پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: اگر از من یا شما بپرسند نظرتان درباره وضع قوانین و احترام به آنها چیست پاسخ همه ما این است که احترام به قوانین در هر مکان و هر جمعیتی واجب است. اصولا وضع قوانین برای جلوگیری از بینظمی است. وجود قاعده مشخص در هر کاری رسیدن به نتیجه را آسانتر میکند. این قانونمداری اغلب در رسانهها،شبکههای اجتماعی و… به ما گوشزد میشود. اما پای عمل که میرسد اغلب هرکدام از ما حرفمان یادمان رفته و قوانین را هم فراموش میکنیم و فقط درصورتی طرفدار پر و پا قرص اجرای قوانین میشویم که به نفع خودمان باشد. اما به قول معروف شترسواری دولا دولا نمیشود. یا باید قوانین را بپذیریم و مطابق آنها عمل کنیم یا از همان ابتدا که به قانون برمیخوریم خودمان را خلاص کنیم و بگوییم قبولش نداریم. متاسفانه این روزها در جامعه ما این قانونگریزی به کرات دیده میشود. نه فقط در بین افراد عادی جامعه حتی در بین افرادی که الگو بوده و به نوعی خودشان قانون زندگی طرفدارانشان هستند.
یکی از نمونههای قانونگریزی یا حتی قانونستیزی، امسال در جشنواره فیلم فجر اتفاق افتاد. هنرمندان عزیزمان باید بدانند اگر میپذیرند که در جشنواره حضور داشته باشند بایستی قوانین آن را هم قبول کرده و با خطکش منفعت خودشان قوانین را اندازه نگیرند. جشنواره فجر مجموعهای منظم است. مجموعهای از هنرمندان،داوران،منتقدین و… نمیشود بخشی از این مجموعه را برداشت و بقیهاش را کنار گذاشت. هنرمندان همیشه در هر جامعهای مورد توجه افراد آن جامعه هستند و هر واکنش آنها تاثیری بزرگ بر جامعه خواهد داشت. اگر قرار باشد از طرف بزرگان شاهد بینظمی و رفتار اینچنینی باشیم دیگر انتظاری از دیگران نمیتوان داشت. پس چه بهتر که از این نفوذ و برش افراد مشهور استفاده شود در جهت رشد ارزشهای یک کشور. ارزشهایی که شاید اگر نادیده گرفته شوند کمکم به دست فراموشی سپرده شده و ما بمانیم و سرزمین که قوانینش را باد برده است.
پایان پیام