با نوزده میلیون بدمسکن چکار کنیم
با نوزده میلیون بدمسکن چکار کنیم
پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفریخواه: بعد از بدسرپرستها حالا چشممان به جمعیت بدمسکنها روشن شده است. پدیدهای که همواره آن را در حاشیه شهرها و برخی از مناطق محروم میدیدیم اما انگار تازه اولین بار است که جدیتر به آنها میپردازند. بدمسکنها نوزده میلیون نفر از جمعیت کشور را تشکیل میدهند. آنها خانههای تکاتاقه و بدون سرویسهای بهداشتی استاندارد دارند این خانهها اغلب در و پیکر درست و حسابی ندارند و حالا وزیر مسکن و شهرسازی از حل معضل این افرد خبر میدهد.
با نوزده میلیون بدمسکن چکار کنیم
بدمسکنها بخشی از سابقه اجتماعی_ شهری هستند. آدمهایی که برای پیشرفت به شهرها مهاجرت کردهاند بخش عمدهای از این بدمسکنها را تشکیل میدهند و حالا در بافت شهری ذوب شدهاند. نه راه برگشت دارند و نه توان ادامه راه. بدمسکنها توان گرفتن وام از بانکها را ندارند، ضامنهای معتبر شاید به شرافتشان مطمئن باشند، اما به اوضاع اقتصادیشان نه. برای همین تنها یک گوشه آمار حضورشان را احساس میکنیم. آنها مثل ما درگیری زندگی میشوند اما از دیدنشان طفره میرویم. بدمسکنها نیاز به اقدام فوری برای کمک دارند شاید نیاز به پاکسازی محلهشان هم داشتهباشند. موقعیتهای آنها روی نقشههای محلی قابل شناسایی است. کاش نقشه بعدی برای کمک به آنها معلوم بود. میتوانستی به صراحت بگویی این برنامه بعدی برای کمک است.
کاش یک سامانه رسمی برای پیگیری اوضاع آنها بود. چیزی مثل یارانه تضمین وامهای تجهیزشان میشد. بدمسکنها را باید جدی بگیریم. نگذاریم آنهادر لابلای زندگی پر سرعتمان احساس تنهایی کنند. دستشان را بگیریم و به حواشی امن زندگی هدایتشان کنیم. خانه اولیها و بدمسکنها اولویت اصلی دولت در ارائه خدمات شهروندی باشند. حمایت ارگانهایی که مانند بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی و نهادهای مردمی میتواند به نفع بدمسکنها باشد. آسیبهای اجتماعی این افراد بیشتر است با حمایت صحیح از آنها میتوانیم در هزینههای بعدی صرفهجویی کنیم هزینههایی که صرف بازگرداندن طیف وسیعی از آنها به روال منطقی زندگی میشود.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
کد خبر : 52602 ساعت خبر : 12:11 ب.ظ