۳۷ میلیون ایرانی تشنه می‌شوند

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: ما ایرانی‌ها سال‌هاست خو گرفته‌ایم به کوچک نمایی یا بزرگنمایی. خیلی‌ها هم درباره وجود آب در کشور دچار این تصور اشتباه می‌شوند که هنوز آب هست اتفاقا زیاد هم هست. مرثیه‌هایی که از سالیان دور برای کمبود آب خوانده شد، دیگر اشک کسی را درنیاورد. بسیاری از مسئولان فقط گفتند آب نداریم اما همزمان با تذکرها نه‌تنها برای آموزش شهروندی اقدامی صورت نگرفت تا مردم با اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و حفظ منابع طبیعی از جمله حیاتی‌ترین آنها، یعنی آب آشنا شوند، بلکه تخلفات گوناگون ارگان‌ها در زمینه آب، مردم را دچار تضاد کرد.

آبیاری فضای سبز تهران، آن هم با شرب، علتی شد تا سازمان آبفای استان تهران در سال ۹۳ از عملکرد غیرقانونی شهرداری انتقاد کند. تازه این یک نمونه است و از دهه ۹۰ به قبل صحبتی به میان نیاوردم. سال‌هایی که هراس قعطی آب برای شهروندان، مسئله‌ای جدی بود اما بعد از مدتی همه یادشان می‌رفت که ایران، غرق در منابع آبی نیست. از دهه ۸۰ زمزمه‌هایی به گوش می‌رسید که مردم می‌گفتند آب هست. منتها چون آن را صادر می‌کنند فقط می‌خواهند سیر و نعنا داغش را زیاد کنند که مردم باور کنند. یعنی اعتماد مردم که مهم‌ترین سرمایه یک کشور است، به همین راحتی تبخیر شد.

اگر مردم اعتمادشان را به مسئولان از دست داده‌اند کافی ست به آسمان ایران نگاه کنند که در فصول سرد سال هم آب چندانی، کف دستان زمین نمی‌گذارد. بارش در ایران، یک‌سوم میانگین جهانی است در حالی که تبخیر آب، از میانگین جهانی بیشتر است و مردم هم با دست و دلبازی هر چه تمام‌تر، بیش از متوسط جهانی آب مصرف می‌کنند. با یک حساب سرانگشتی یعنی دخلمان با خرجمان نمی‌خوانَد.

فقر آب در ایران به حدی رسیده است که به گفته دکتر جلیل قلمقاش، معاون زمین‌شناسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات کشور، «طبق اعلام موسسه منابع جهانی در سال‌های آینده ایران و کشورهای خاورمیانه در تنش آبی قرار خواهند داشت و بر اساس اعلام مسئولان وزارت نیرو در شرایط کنونی ۳۷ میلیون نفر از جمعیت کشور در معرض تنش آبی قرار دارند». یعنی حدود نصف جمعیت ایران باید با کمبود منابع آبی، دست‌وپنجه نرم کنند.

لازم است شهرداری در دوره جدید، به مسئله آب توجه ویژه‌ای داشته باشد تا شرایط قرمز آبی کشور، را بتوان مدیریت کرد. قطعا وضعیت جغرافیایی خشک و نیمه‌خشک ایران را نمی‌توان تغییر داد. اما من و شمای مصرف‌کننده می‌توانیم کمتر مصرف کنیم. نمی‌توانیم؟ مسئولان هم موظف‌اند به اداره درست منابع آبی. در این دوران، بهتر است با هر دلیلی که پس ذهنمان است آبِ کمتری مصرف کنیم. انگیزه‌هایی مثل کم کردن قیمت قبض آب، به خاطر توجه به توصیه‌های دینی مبنی بر اسراف نکردن، یا مسئولیت اجتماعی و هر انگیزه‌ای که به مصرف متناسب‌تر کمک کند، ارزشمند است.

اگر اعتمادتان را به مسئولان از دست داده‌اید، به چشمان خودتان که اعتماد دارید؟ زمانی که هنوز دوش آب را باز می‌گذارید بدون آنکه از آن استفاده کنید، یا اگر هنوز با آب باز مسواک می‌زنید به این عکس‌ها نگاه کنید. دنیا را می‌بینید؟ در حالی که عده‌ای با تفریحات لاکچری خوش‌اند، لب کودکان و مردان و زنان روستاهای بی‌آب ایران، تشنه است. اگر جزو مسئولان دولت هستید و یا قبلا پست مدیریتی داشتید و با مدیریت غلط، آب را از دسترس خارج کردید و الان زیر باد خنک کولر نشستید، نگاهی به این عکس‌ها بیاندازید که چطور مردمان روستاهای مختلف شهری، برای گرفتن سهمیه آب خود، در عذاب‌اند. با دیدن این تصاویر، بارها آرزو کردم ای کاش اشک ما را حاصلی بود.
پایان پیام