پایگاه خبری گلونی، هومن نشتائی: بدون شک محسن قرایی یکی از بزرگترین ریسک‌های سینمای امسال را کرد. با موفقیتی که سعید روستایی برای ابد و یک روز نصیبش شد. ساختن فیلمنامه او جرات بالایی می‌خواست. که اگر فیلم بدی می‌شد. می‌گفتند فیلمنامه سعید روستایی خراب شد. و اگر فیلم خوبی می‌شد قطعا بخش زیادی از افتخارها برای سعید روستایی رقم می‌خورد. فیلم سد معبر فیلمی است که مورد پسند تمام مردم قرار می‌گیرد و کمتر کسی بدلیل سلیقه‌اش این فیلم را انتخاب نمی‌کند.
این فیلم با تعدد بازیگرها و لوکیشن‌ها و صحنه‌های جذاب برای مخاطب جالب است. فیلم با یک اتفاق پر چالش و نفس‌گیر شروع می‌شود و مخاطب را روی صندلی‌اش میخکوب می‌کند. صحنه‌های درگیری در خیابان و ضد و خورد در هر حالتی برای مخاطب جذاب است. چه بسا اگر طعنه‌های سیاسی هم در پی داشته باشد. تمام شخصیت‌های فیلم دچار مشکلاتی هستند و معمولا هم بزرگترین مشکل، مشکل مالی است. و دیگر کسی به دیگری اهمیت نمی‌دهد و همه به دنبال منافع خود هستند. در خانه بین اعضای خانواده، پشت سر هم درگیری شکل می‌گیرد. و شخصیت اصلی با عاملی بیرونی نیز درگیر است.
اینها همه نشانه‌های فیلم قبلی و عمده فیلم‌های کوتاه سعید روستایی است. سعید روستایی چهارچوب قبلی خود را حفظ کرده و با همان قواعد این فیلمنامه را به پایان رسانده است. اما تفاوتی با فیلمنامه‌های قبلی خود ایجاد کرده است. این دفعه از چهاردیواری خانه خارج شده و کمی در کوچه و خیابان‌ها چرخی زده است. غالب شلوغ خانواده را حفظ کرده و هرج و مرج بیرون از خانه را نیز اضافه کرده است. سد معبر فیلمی خوش ساخت است، فیلمبرداری خوب به همراه دکوپاژهای جذاب مخاطب را با خود همراه می‌کند. همچنین حوادثی که با سرعت پشت سر هم رخ می‌دهد مخاطب را با خود می‌کشاند. و نزدیک شدن به مردم، طراحی صحنه و طراحی لباس در کنار کلیشه‌هایی که از بی‌پولی در ذهن مخاطب حک شده است، مخاطب را قانع می‌کند و داستان برای مخاطب باور پذیر می‌شود. اما این حوادث منطقی نیست.
این میزان از حوادث پشت سر هم و با این شتابزدگی روندی غیر منطقی دارد و می‌توان گفت با فیلمی قابل پیش‌بینی روبه رو هستیم. نتیجه فیلم از همان دیالوگ های داخل خودرو معلوم بود یا از وقتی که قاسم (حامد بهداد) ماشین را از همکارش تحویل می گیرد کاملا می شد انتظار یک تصادف را داشت. تمام مشکلات با کمی بالا و پایین می توانست حل شود و فیلم تبدیل به یک فیلم کوتاه می‌شد. حوادث پشت هم زیاد می شوند و هر اتفاق بد با اتفاق بدِ بعدی فراموش می‌شود و به مسائل سیدگی نمی شود. تا در نهایت یک نتیجه حاصل شود. نویسنده هدفی مشخص را دنبال می کند. و برای رسیدن به این هدف تنش ایجاد می کند. اما این تنش‌ها به گره گشایی نمی‌رسند و معلق می‌مانند. می‌توان گفت که این فیلم در نقطه اوج تمام شده است. اما نکته مثبت جایی است که فیلم با نتیجه به پایان می‌رسد.
سد معبر فیلمی همه پسند است و کسی از به تماشا نشستن آن پشیمان نمی‌شود. و در طول فیلم هم به دلایل ذکر شده مخاطب زده نمی‌شود. و در کنار اینها مخاطب با نتیجه‌گیری از سالن خارج می شود. اما این فیلم راحت در ذهن مخاطب ماندگار نمی‌شود و چند دقیقه بعد از ترک سالن به فکر دغدغه‌های خود می‌افتیم و فیلم را فراموش می‌کنیم.
پایان پیام
