فیلم جاده قدیم اثر منیژه حکمت در جشنواره سی‌وششم فیلم فجر اکران شد اما مخاطبان را آنچنان که باید راضی نکرد
پایگاه خبری گلونی، انوشه میرمجلسی: فیلم تازه منیژه حکمت روایت زنی است که نقش کلیدی و مهمی در زندگی اطرافیانش دارد و در اثر حادثه‌ای دچار بحران می‌شود.
فیلم با بازی مهتاب کرامتی، آتیلا پسیانی، پرویز پورحسینی و… به موضوع خشونت علیه زنان می‌پردازد و همانطور که از کارگردان دغدغه‌مندش انتظار داریم، به موضوعی اشاره می‌کند که در روزنامه‌ها و صفحات حوادث بارها و بارها با آن برخورد کرده‌ایم. با این حال چرا «جاده قدیم» در ارتباط با مخاطب چندان موفق عمل نمی‌کند؟
پاسخ به این سوال را باید در این موارد جست:
اول اینکه تقسیم‌بندی مناسبی در فیلنامه صورت نگرفته است و زمان کافی برای شناخت شخصیت اول قصه وجود ندارد. در عوض زمان زیادی از قصه، بعد از بحران سپری می‌شود. به همین علت واکنش مینو در مواجهه با بحران، گاهی قابل پیش‌بینی و در برخی موارد غیرقابل باور است. از این رو مخاطب مینو را باور نمی‌کند و این موضوع، فیلم را در شرایط خوبی قرار نمی‌دهد.
دوم اینکه بازی دیگر بازیگران فیلم، خطی و مکانیکی است. به خصوص محمدرضا غفاری و شیرین یزدان‌بخش که به نحوی دیالوگ‌ها را ادا می‌کنند که در سالن سینما مخاطب به جای همراهی، پوزخند می‌زند. البته بازی مهتاب کرامتی و آتیلا پسیانی به اثرگذاری فیلم کمک کرده است و شاید یکی از دلایلی است که مخاطب را تا انتها نگه می‌دارد.
سوم اینکه موضوع فیلم برای مخاطب به قدری آشناست که نیاز به چیزی فراتر دارد تا فیلم را به طور کامل بپذیرد و بپسندد. فیلمنامه «جاده قدیم» چیزی بیشتر از آنچه مخاطب از چنین حوادثی می‌داند، ارائه نمی‌دهد و در برخی موارد حتی واکنش غیرقابل باوری از شخصیت اصلی قصه می‌بینیم که ارتباطی با بحران ندارد و به مشکلات شخصیتی فرد مربوط می‌شود.
چهارم پایان‌بندی فیلم است که ناگهان شخصیت قصه تغییر عقیده می‌دهد و موضوعی که یک نیمه مخاطب را درگیر کرده بود، به سادگی حل می‌شود آن هم بدون نشانه‌های متناسب و قابل ارجاع.
این موارد تنها بخشی از نکاتی است که اگر لحاظ می‌شد، فیلم با قوت بیشتری پیش می‌رفت و میزان باورپذیری قصه افزایش می‌یافت.
منیژه حکمت همواره درباره دنیای زنان دغدغه‌مند بوده و تلاش او برای به تصویر کشیدن حوادثی که برای زنان رخ می‌دهد قابل ستایش است. با این حال به نظر می‌رسد «جاده قدیم» نسبت به آثار قبلی این کارگردان چندان با توفیق روبرو نشود.
اما ذکر این نکته خالی از لطف نیست که شناخت جهان زنان، دغدغه ارزشمندی است و «جاده قدیم» از این حیث فیلم مهمی است. فیلمی که دست‌کم یکبار دیدنش در کنار خانواده، می‌تواند اثرات مهمی در درک ظرافت‌های دنیای زنان داشته باشد.
پایان پیام
