نگاه ما به اطراف‌مان و آدمهایی که هر روز در کوچه و خیابان می‌بینیم و گاهی از کنارشان ساده عبور می‌کنیم؛ پس از تماشای «دارکوب» قطعا تغییر خواهد کرد. از این حیث دارکوب فیلم ارزشمندی است
پایگاه خبری گلونی، انوشه میرمجلسی: بهروز شعیبی کارگردان قصه‌گویی است که به خوبی به ظرافت‌های علایق مخاطبش آگاه است.
«دارکوب» ملودرامی اجتماعی است که همه عناصر آن هم‌سو و هم‌اندازه شکل گرفته‌اند. ساختار فیلمنامه، منطق فیلم، گره‌گشایی و گره‌افکنی، شخصیت‌‌پردازی، دیالوگ‌ها، تصویربرداری، گریم و… همگی در خدمت فیلم هستند و بدون کوچکترین وقفه‌ای قصه را پیش می‌برند.
«دارکوب» روایت آدمهایی است که زندگی‌شان با دردِ تحقیر عجین شده و از هر راهی که می‌روند، به بن‌بست اعتیاد می‌رسند. آدمهایی که به دنبال دستی نوازشگرند، به دنبال نگاهی نگران، سقفی بالای سر و سرپناهی گرم. آدمهایی که حتی عطر کتلت خانگی دلتنگشان می‌کند و روزگار خوش را به یادشان می‌آورد.
دارکوب به زنانی می‌پردازد که به واسطه فقر و اعتیاد، راه و رسم زندگی‌شان متفاوت است و همه ما کمابیش قصه دردهایشان را شنیده‌ایم. با این حال «دارکوب» قصه ناامیدی‌ها نیست. نگاه این فیلم به آینده است و همین امیدبخشی است که باعث می‌شود، مخاطب از سالن سینما راضی خارج شود.
«دارکوب» با بازی بی‌نظیر سارا بهرامی فیلمی است که به سادگی دست از سرتان برنمی‌دارد. سارا بهرامی در این فیلم در نقش زنی است که اعتیاد دارد و به حدی این نقش را دقیق و درست ایفا می‌کند که از همان لحظات ابتدایی حضورش در فیلم، متحیر می‌شویم.
بازی جمشید هاشم‌پور، مهناز افشار، امین حیایی و دیگر بازیگران هم قابل ستایش است اما بی‌شک بازی سارا بهرامی یکی از وزنه‌های مهم فیلم دارکوب است.
از دیدن دارکوب حتما لذت خواهید برد و اثر دارکوب در ذهن‌تان به سادگی پاک نمی‌شود.
نگاه ما به اطراف‌مان و آدمهایی که هر روز در کوچه و خیابان می‌بینیم و گاهی از کنارشان ساده عبور می‌کنیم؛ پس از تماشای «دارکوب» قطعا تغییر خواهد کرد. از این حیث دارکوب فیلم ارزشمندی است که به خوبی رسالت خود را انجام داده است.
پایان پیام
