پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: ناصر ملک مطیعی درگذشت.
ملک مطیعی را میشود نخستین سوپراستار سینمای ایران دانست. او از دهه ۳۰ تا انقلاب سال ۵۷، ستاره بود.
ستاره شدن را خیلیها تجربه کردند ولی ستاره ماندن فقط در توان اسطورههاست و ناصر سینمای ایران یک اسطوره بود.
ستاره ماندن و اسطوره شدن یعنی چهل سال به جبر روزگار از سینما دور باشی ولی ذرهای از عشق مردم به تو کم نشده باشد.
ملک مطیعی به قول خودش صاف و ساده بود، مثل نقشهای که بازی کرده بود. لوح دلش هیچ لکه سیاهی نداشت.
اگر سیاهی داشت با هر کلمه محبتآمیزی که میشنید سیل اشک از چشمانش جاری نمیشد.
اما او همه را بخشیده بود. حتی کسانی که هم او را از حرفهاش دور کردند و هم علاقهمندانش را در حسرت نقشآفرینیهایش گذاشتند.
ناصر ملک مطیعی صبر کرد
واقعا ناصر ملک مطیعی چه کرده بود؟ مهدی مشکی سینمای ایران چه کرد که باید این همه سال تاوانش را میداد؟
او هیچ وقت کشور را ترک نکرد. ماند و صبر کرد. اشکهایش در این اواخر که با کمی نرمش نام و حضورش در مراسمات مجاز شده بود، نشان میداد که سوخته است. اشکی که از دل سوختهاش برمیخواست.
از همین حالا صفحات مجازی و سایتهای خبری پر شده است از تصاویر قدیمی و جدیدش.
از صبح فردا یادداشتها و سوگنامههاست که پیشخان روزنامهفروشیها را تسخیر میکنند.
حالا وقت خوبی برای ما است که خودی نشان بدهیم. تعجب ندارد اگر همان کسانی که پیرمرد را با آن عصا و هیبت پهلوانیاش به تلویزیون بردند و سر آخر برای پخش برنامهاش مجوز صادر نکردند، صاحب عزا شوند و در مدحش جامه بدرند.
ناصر ملک مطیعی مانند رلهایی که بازی کرده بود، سربلند زندگی کرد و سرافراز رفت و ما مردم زنده کش مرده پرست را با همه نامردمیهایی که در حقش کردیم تنها گذاشت.
پایان پیام
یادش گرامی :
هنرمندی محبوب که به واقع در قلب مردم ایران ماندگار شد
ودر آین آشفته بازار ارزان فروشی شناسنامه هر قیمتی نشدو خود
را به بهای بزرگ در صف مردان بزرگ این سرزمین جاودانه نگاه داشت