پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: فیلم سینمایی هزارپا، جدیدترین اثر ابولحسن داوودی که داستانش در حال و هوای اواخر دهه شصت می‌گذرد، چندروزی است روی پرده‌ی سینماهاست.
هزارپا با بازی رضا عطاران، جواد عزتی، سارا بهرامی، مهران احمدی، شهره لرستانی، لاله اسکندرى، امید روحانی، سپند امیر سلیمانی، امیرمهدى ژوله و… در مورد دو پسر جوان کیف‌قاپ است که با دزدیدن یک کیف وارد ماجرای عجیبی می‌شوند.
هزارپا، فیلمی سرشار از اشاره‌ها و شوخی‌های جنسی
شما امکان ندارد به تماشای این فیلم بنشینید و نخندید.
هزارپا قطعاً شما را به خنده وامی‌دارد. اما آیا تنها رسالت یک فیلم کمدی، خنداندن است؟
بسیاری از شوخی‌های این فیلم از نوع شوخی‌های جنسی است.
حتا سازنده به این میزان بسنده نکرده و تعدادی از سکانس‌هایی که به هر دلیلی از فیلم حذف شده‌اند ولی دارای شوخی جنسی هستند را در تیتراژ پایانی فیلم گنجانده است.
شوخی‌های فیلم هزارپا همان شوخی‌های همیشگی است.
اصرار یک دختر و پسر برای آن‌که دستشان به هم نخورد و تکرار این موضوع.
گیر دادن کمیته به دو جوان. سکانس رقص با آهنگ‌های دهه شصتی لس‌آنجلسی که الحق‌و‌الانصاف رضا عطاران و جواد عزتی خوب از پس آن برمی‌آیند.
برخورد اجسام با شرم‌گاه و تکرار دیالوگ نخ‌نمای «فوت کن تو دستت».
نکته‌ی عجیب فیلم اما اصرار سازنده بر تغییر دیدگاه مخاطب نسبت به جانبازان جبهه و جنگ است.
بخشی از فیلم که درون یک آسایشگاه جانبازان می‌گذرد ما تعدادی جانباز را می‌بینیم که نه تنها درد و رنجی نمی‌کشند بلکه فقط در پی سیگار کشیدن و جاساز سیگار و اذیت و آزار پرسنل آسایشگاه هستند.
بازیگران هم همان همیشگی‌ها
جواد عزتی همان شخصیت تکراری فیلم اکسیدان و آینه بغل را دارد.
رضا عطاران، نقش اصلی داستان، همان رضا عطارانِ نهنگ عبر است.
زن‌های فیلم هزارپا، همگی ساده لوح و خنگ هستند. زن‌هایی که با بوی مرد‌ها غش و ضعف می‌کنند.
اما شاید نکته‌ی قابل تحسین این فیلم، بازی خوب مهران احمدی است. یک مشهدیِ عاشق پیکان جوانان.
در پایان اگر دنبال یک فیلم خنده‌دار هستید و فرم و محتوا چندان برای‌تان مهم نیست، اگر از فیلم‌های خالتور و آس‌وپاس و… خوش‌تان می‌آید، به سینمای محل‌تان بروید و بگویید: همان همیشگی لطفاً.
پایان پیام
