تذکر دادن به مردم قانون دارد

در روش‌ها و اصول تذکر دادن توصیه شده که قصدتون رو از تذکر تعیین کنید.

پایگاه خبری گلونی، بهاره حاصلیان: حتما براتون خیلی پیش اومده که اتفاقاتی دور و برتون رخ داده، یا رفتارهایی از دیگران سر زده که لازم بوده بهشون «تذکر» بدید.

مثلاً همکارتون یه آدم پرجنب و جوشه و در محیط کار با سر و صداهای اضافی مرتب حواستون رو پرت می‌کنه. یا مدت‌ها در صفی ایستادید و یک آقایی یا خانمی بدون توجه به حقوق دیگران میره جلوی صف می‌ایسته.

یا همسایه‌تون زباله‌هاشو خوب بسته‌بندی نکنه و توی راهرو و آسانسور قشنگ بتونید از روی رد شیرابه‌ی زباله‌اش، ردیابیش کنید که کجاها رفته.

تازه نه اینکه یه روز دو روز اتفاقی. کار هر روزش باشه. یا…. یا مثلاً از همه بدتر یه مواقعی ببینید یکی از شهروندان شلنگ آب رو گرفته و داره ماشینش رو می‌شوره.

یعنی مواجه شدن با این صحنه‌ها هیچ چاره‌ای برای آدم نمی‌ذاره جز تذکر دادن. در بین این همه موارد تذکر لازم،‌حتماً براتون پیش اومده که بعد از تذکر دادن، کلاً پشیمون شدید که چرا اینکارو کردید.

چون یا فرد تذکر گیرنده ناراحت شده و جوابتون رو خیلی دندان‌شکنانه داده. یا اصلاً تذکر شما تغییری در رفتار فرد ایجاد نکرده. که انوقت همه‌اش به این فکر می‌کنید که اگر من آب در هاون کوبیده بودم تا الان سفت می‌شد. چرا تذکرم در ایشون اثر نکرد؟

شیوه صحیح تذکر دادن

خب دلیل اصلی اینکه تذکر اثر‌گذار نیست یا دیگران از تذکر ما ناراحت می‌شن، به این مربوط می‌شه که ما خوب بلد نیستیم تذکر بدیم. تذکر هم آداب و رسوم خودش رو داره.

در روش‌ها و اصول تذکر دادن توصیه شده که قصدتون رو از تذکر تعیین کنید. اگر به دنبال بهبود شرایط هستید پس باید از کلمات خوب و مثبت استفاده کنید.

مثل مبصرا تذکر ندید. لحن مهربونی داشته‌باشید. طبیعیه وقتی شما با گارد ستیز می‌رید جلو، خب طرف هم گارد تدافعی می‌گیره.

یه شرط دیگه اینه که فاصله‌تون رو به کسی که دارید تذکر می‌دید تنظیم کنید. نه خیلی دور باشید نه خیلی نزدیک. وقتی دورید و می‌خواین تذکر بدید، مجبورید تن صداتون رو بالا ببرید بعد طرف فکر می‌کنه دعوا دارید.

خب اونم جوابی می‌ده که تو دعواها مرسومه داده بشه. یعنی جوری  تذکر بدید که ایجاد سوتفاهم نشه. خیلی نزدیک شدن هم، خب افراد حریم خصوصی دارند.

خلاصه کلام در تذکر دادن سعی کنید روش دیپلماتیک در پیش بگیرید. هدف سازندگی داشته‌باشید نه خدای ناکرده تحقیر یا شرمنده کردن دیگران.

پایان پیام