باورهای مردم گیلان در مورد بیماری ها

به گزارش پایگاه خبری گلونی: در گذشته هر شهر واستان باورها و اعتقادات مخصوص به خودش را برای انواع بیماری ها و درمانشان داشت باورهای مردم قدیم گیلان هم به این صورت بود.

باورهای مردم گیلان در مورد بیماری ها

زنبورزدگی

معمولاً‌ریحان را خرد کرده و روی محل گزیده شده قرار می‌دادند.

اغلب سیب‌زمینی را رنده کرده روی موضع می‌گذاشتند.

گِل را هم روی محل می‌گذاشتند.

برخی نیش زنبور را در آورده و گیاهی بنام پلخوم را روی دستشان می‌زدند و می‌گفتند

گرزنه مار بمیره، پلخوم مار بیسه

(مادر گزنه (نوع گیاه) بمیرد و مادر پلخوم (نوعی گیاه) بیاستد.)

ساس گزیدگی

باورهای مردم گیلان در مورد بیماری ها و ساس. ساس نوعی حشره که در گذشته وجود داشته و خون بدن را مکیده و زخمی در بدن ایجاد می‌کرد، برای از بین بردن ساس پوست گردو را در آتش سوزانده تا دود آن حشره را فراری دهند. و محل گزیدگی را با روغن نباتی ماساژ می‌دادند.

گیرکردن استخوان درگلو

هرگاه تیغ یا استخوانی در گلو گیر می‌کرد مقداری نان خشک را خرد کرده و به بیمار داده تا آن را ببلعد سپس مقداری آب گرم به او می دادند.

به کسانی که این کار را انجام می‌دادند خاش وگیران می‌گفتند.

زگیل

علت بوجود آمدن زگیل را بر اثر جویدن ناخن می‌دانستند و برای درمان آن نیز ابتدا با شن زبری آن را ساییده تا پوست یا لایه اولیه از آن جدا شود.

سپس یک حبه سیر پوست کنده را روی آن می‌مالیدند سپس محل را با سرکه شستشو می‌دادند.

برخی نیز سیخ داغ را درون زگیل فرو می‌کردند.

ورم سینه

به ورم سینه یمن می‌گفتند. برای درمان کاه یا کولش را سوزانده و خاکستر آن را با کره حیوانی مخلوط کرده و روی سینه می‌مالیدند.

فشار خون

عموماً برای تنظیم فشار خون از باقلا آن هم به صورت خام همراه با غذا تناول می‌کردند. امّا هر کس دارای فشار خون بالایی بود روزی یک لیوان آب جدا شده از دوغ یا زکنه اَو را مصرف می‌کرد.

فشار خون پایین: برای فشار خون پایین نیز معمولاً شیره انگور (دوشاب) و یا شیره‌ خرما استفاده می‌کردند.

شب ادراری

برای درمان شب ادراری میوه‌ای بنام مازو (از خانواده بلوط است) را سائیده و به بچه می‌دادند.

مقداری روغن زیتون را به کمر بچه مالیده و با شصت دست آن را ماساژ می‌دادند و سپس کمر را با شال پشمی می‌بستند و سعی می‌کردند از خوراندن مایعات در شب‌ها به آنها خودداری کنند.

گاهی اوقات نیز از عسل برای درمان شب ادراری استفاده می‌شد.

آب گیاهی بنام خنش را گرفته و به بچه می دادند.

از باورهای مردم قدیم گیلان این بود که ممکن است علت شب ادراری بچه‌ها ناشی از ترس باشد و معتقد بودند که بچه‌ها به دلیل دیدن اجنه دچار شب ادراری می‌شوند که با بردن آنها به نزد حکیم یا دعانویس این مشکل را حل می‌کردند.

نبات داغ نیز برای درمان شب ادراری مفید بود.

که شیطان بچه‌ها را گول زده و از آنها می خواهد که جایشان را خیس کنند در این صورت اقدام به تنبیه بچه می کردند. تا دیگر گول شیطان را نخورند.

درمان غش

هرگاه فردی از هوش می‌رفت دور تا دور او را با چاقویی خط می‌کشیدند. آنها معتقد بودند که فرد بیمار به علت جن زدگی بیهوش شده است،

لذا با انجام این کار از نزدیک شدن اجنه به او جلوگیری می‌کردند تا اینکه فرد بیمار کم کم به هوش می‌آمد.

مقداری گل قند آفتابی را با حلیله‌ی زرد و عسل مخلوط کرده و به جای قرص اعصاب امروزی مصرف می‌کردند.

گل قند آفتابی را معمولاً در خانه بدین صورت تهیه می‌کردند: مقداری شکر و انواع گل‌های مختلف را به مدت چهل روز در آفتاب قرار داده و هر روز با دست آنها را به هم زده تا کاملاً‌خشک شود. سپس از آن برای تهیه دارو استفاده می‌کردند.