طب سنتی در گیلان
به گزارش پایگاه خبری گلونی: طب سنتی در گذشته بسیار رواج داشت. در گیلان قدیم شیوه‌های درمان بیماری‌ها به این صورت بود
طب سنتی در گیلان
دررفتگی
محل را با آب گرم و نمک ماساژ داده و سپس زرده تخم مرغ و فلفل و زردچوبه را با هم مخلوط کرده و بر روی قسمت در رفتگی قرار داده و با پارچه آن را می‌بستند. این کار را سه روز متوالی انجام می‌دادند.
ضرب دید‌گی
برای مداوای ضرب‌دید‌گی تخم مرغ را با لعاب برنج مخلوط کرده و با پارچه‌ای روی محل قرار می‌دادند.
قند خون
طب سنتی گیلان برای درمان قند خون کدو حلوایی را پیشنهاد می داد. اگر کسی قند خون بالایی داشت از کدوی سبز برای درمان آن استفاده می‌کردند.
ورم چرکی
درگذشته به ورم چرکی گر می گفتند. و علاوه بر زالو اندازی گاه با تیغ آن را پاره کرده و خون چرکی را از آن خارج می‌کردند.
سپس مقداری نمک و آب جوشیده را با هم مخلوط کرده و محل را شستشو می‌دادند.
طبع گرم
شیوه ی درمان طبع گرم در طب سنتی این بود که ترنجین را در ظرفی که حاوی آب جوش است قرار داده در ظرف را می‌بستند.
پس از مدتی ترنجین را در پارچه‌ای قرار داده، آن را می‌فشارند تا آب آن را بگیرند، آب جدا شده از آن را به بیمار می‌دادند.
گلو درد
برای درمان گلودرد یا گالی درد بیمار را بخور داده و سپس مقداری آب نمک را غرغره می‌کرد.
برخی برای درمان گلو درد بیمار را نزد فرد مومنی یا ملایی می‌بردند. ملا سکه‌ای از آنها گرفته و آن را درون کاسه پر از آب می‌انداخت و سپس دعا می‌خواند روی آب را فوت می‌زد و سپس انگشت خود را در آب فرو کرده و آن را به گلوی بیمار می‌مالیده و همین کار را چندبار تکرار می‌کرد. تا اینکه بیمار مداوا می‌شد.
گوش درد
برای از بین بردن درد گوش، یک حبه سیر بزرگ یکساله یا چیتیم را برداشته و روی اجاق قرار می‌دادند تا کاملاً‌نرم شود، سپس سیر را روی لاله گوش قرار می‌دادند.
دندان درد
برای درد دندان پنبه را به عطر آغشته کرده و روی دندان درد گرفته قرار می‌دادند.
گاه برای تسکین درد دندان زالو را روی صورت قرار داده تا خون آن قسمت را بمکد.
از جوهر خالی واش نیز برای کاهش درد دندان استفاده می‌کردند.
مقداری میخک و مغز هل خرده شده را درون سوراخ دندان قرار می‌دادند.
ـ معمولاً دندانی را که درد می‌کرد با انبر می‌کشیدند و گاهی نیز از نخ برای این کار استفاده می‌کردند آنها نخ را به دندان که درد می‌کرد می‌بستند و سپس آن را کشیده و از ریشه درد می‌آوردند.
سرخک
بنابر اعتقادات اهالی، بیماری سرخک تا ۹ روز است افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شدند ۳ روز را تب کرده و سه روز سرخک از او بیرون می‌زند و ۳ روز بعد فروکش می‌کند.
اصطلاحاً به آن چت هاکردن می‌گفتند. از زمان شروع بیماری سعی می کردند از دیدن افراد ناپاک به بیمار خودداری کنند. چرا که معتقد بودند بیمار اگر کودک یا خردسال باشد خواهد مرد.
و اگر بزرگسال باشد بیماری او تشدید شده و هیچ گاه از سرخک خلاص نمی‌شود. بنابراین در طول دوران بیماری، بیمار را در اتاقی مخصوص نگه‌داری می‌کردند .
بر در و دیوار اتاق پرده قرمز رنگ زده و همچنین پارچه قرمزی نیز بر سر و تن بیمار انداخته تا سرخک از تنش بیرون بزند.
در این مدت سعی می‌شد که به بیمار غذاهای خنک از جمله ترنجبین، هندوانه … بدهند.
سیاه سرفه
سیاه سرفه یا ورزقوه یکی دیگر از بیماریهایی است که با خوردن شیر اسب یا اسب شیر درمان می‌شده است.
گاهی نیز با خوردن چهار تخمه‌ها که بیشتر از عطاری ها تهیه می‌کردند و یا خوراندن غذاهای لعاب دار بیمار را درمان می‌کردند.
آب جوشیده را با قند و مقداری آبلیمو مخلوط کرده و به بیمار می‌دادند.
پیه بز را به سینه فردی که به سیاه سرفه مبتلا می‌شده می‌مالیدند.
پایان پیام
