مراکز گردشگری لاهیجان
به گزارش پایگاه خبری گلونی: لاهیجان مراکز گردشگری بسیاری دارد که یکی از معروف ترین مراکز موزه چای ایران است.
مراکز تاریخی و گردشگری لاهیجان
موزه تاریخ چای ایران شمال در لاهیجان
یکی از مهم ترین مراکز گردشگری لاهیجان موزه چای است. این موزه‌ی تخصصی در سال ۱۳۷۵ به همت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان گیلان‌در شهر لاهیجان، خیابان کاشف شرقی، مقبره‌ی کاشف السلطنه تاسیس شد. بنای موزه و آرامگاه‌کاشف السلطنه یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان لاهیجان است.
این موزه با زیر بنایی به‌وسعت ۵۱۲ متر مترمربع ایجاد شده و ساختمان آن دو طبقه بوده و یک برج معرف دستگاه‌ها، اشیاء و اسناد مختلفی در زمینه‌ی صنایع چای در آن است.
هم چنین به پاس ارج‌گذاری به‌تلاش‌های محمدمیرزا قوانلو( کاشف السلطنه) که پدر چای ایران لقب گرفته، مقبره را با سبک‌معماری ویژه ساخته‌اند.
این موزه در ایام هفته پذیرای عموم مردم و گردشگران است.
پل خشتی لاهیجان
یکی دیگر از مراکز گردشگری در لاهیجان پل خشتی است. این پل خشتی در غربی‌ترین قسمت شهر لاهیجان در محله‌ی پردسر یا پوردسر بر روی‌رودخانه‌ی لاهیجان ساخته شده است.
طول این پل ۵۱ متر و عرض آن ۴ متر و ارتفاع تقریبی آن۱۱ متر می‌باشد.
حمام گلشن (مربوط به دوره صفویه)
برای ساختن این حمام از آجر قرمز محلی، ساروج و گل وآهک استفاده شده است.
خانه‌ی محمد صادقی
این خانه در بافت تاریخی شهر لاهیجان واقع شده و یکی از ساختمان‌های مسکونی عصر قاجارو از نظر تزیینات و گچ‌بری بسیار زیبا و قابل مطالعه است .
خانه‌ی محمد صادقی دارای یک تالار وشاه نشین با طاقت گنبدی و سقف مقرنس کاری شده است وارسی‌های مشبک دارد.
مراکز گردشگری لاهیجان
ـ سبزه میدان و بناهای شاه نشین که در مشرق لاهیجان واقع شده است.
– غارنشین‌ها نبریا شیخانور
ـ بام سبز شیطان کوه شاه نشین کوه
ـ باغ و عمارت منجم باشی در دهکده‌ی دیوشل
ـ مزار و راه زیر زمینی اهتکوه بر قله و دامن اهکتو
ـ آبشار مصنوعی و تله کابین لاهیجان
ـ استخر زیبای لاهیجان
ـ بام سبز لاهیجان
ـ تالاب امیر کلایه با انواع گیاهان خودرو و پرندگان زیبا
قلعه‌ی دیزبن
از جمله مراکز گردشگری لاهیجان قلعه دیزبن است. این قلعه در میان اهالی به دیزبن ، دزوبن و دزبن معروف است.
قلعه‌ی دیزبن برگرفته از نام دهکده‌ای است که فاصله‌ی ۳۰۰ متری شرق آن واقع شده است.
این مکان در کتاب تاریخ گیلان و دیلمستان تالیف سیدظهیرالدین مرعشی با نام قلعه‌ی دزبن و درکتاب از آستارا تا استارآباد (جلد دوم) تالیف دکتر منوچهر ستوده با نام دزدبن معروف شده‌است.
حکایت‌ها و داستان‌های زیادی در مورد آن نقل شده است. در فاصله‌ی ۴ کیلومتری شرق شهرلاهیجان و کنار راه قدیمی لاهیجان به لنگرود برفراز کوهی بلند که بخشی از آن بر اثر برداشت سنگ
لاشه تخریب شده است، بقایایی از این قلعه به چشم می‌خورد.
سیدظهیرالدین مرعشی مولف کتاب تاریخ گیلان و دیلمستان در شرح وقایع ناصرکیا (۸۴۵ ـ۸۴۶) درباره‌ی این قلعه می‌نویسد.
«برفور خلابران رانکوه را بفرمود تا مجموعه جبه و جوشن بپوشیدند و سیدمحمد را که و زندان‌ناصرکیا بود سوار ساخته، بدیشان بسپرد و گفت به قلعه دیزبن لاهیجان بروید و به کوتوال قلعه‌بسپارید»
منوچهر ستوده نیز به نقل از تاریخ خانی می‌نویسد: «در سال ۸۳۳ هجری ، بازاری در دیزبن بر پامی‌شد و در سال ۹۱۲ هجری سدید نامی که نیابت سلطنت خان احمدخان را داشت، به ساختن
قلعه‌ی مستحکمی در این جا دست زد تا بتواند علیه خان احمدخان قیام کند و با او دشمنی ورزد. پس از ساختن قلعه کوتوالی آن را به یونس ـ غلام خود ـ داد» (ستوده ۱۳۴۹: ۷ ـ ۱۶۶)
راه دسترسی به آن از جاده‌ی لاهیجان به لنگرود و بر عکس بین لیالستان و دیوشل امکان‌پذیراست. (جهانی، ۱۳۸۵: ۸۶)
خشت پل شیم رود
این پل در فاصله‌ی نیم کیلومتری بقعه‌ی سید حاجی دان آقا بر روی رودخانه‌ی شیم رود ساخته‌شده است.
این پل قدیمی دارای پنج چشمه است که چشمه‌ی میانین از چشمه‌های دیگر بزرگتر است و دو طرف این چشمه دو چشمه‌ی کوچکتر است. طاق چشمه‌ها هلالی و بلندی لبه‌ی‌طاق چشمه‌ی میانین از سطح آب بیش از ۵/۴ متر و طول پل بیش از پانزده متر و سطح آن‌سنگ‌فرش است.
پایان پیام
