مراسم اسکار ۲۰۱۹ و یکی دو نکته درباره مراسم آکادمی علوم و هنرهای سینمایی
پایگاه خبری گلونی؛ حسین معززی‌نیا نوشت: اگر پی‌گیر خبرهای سینما باشید حتماً شنیده‌اید دو هفته قبل، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اعلام کرد:
در مراسم امسال ۴ جایزه را در زمان پخش آگهی‌های تبلیغاتی خواهد داد (یعنی پخش زنده آنها را نخواهیم دید)،
تا طول مدت پخش مراسم کوتاه‌تر شود. دلیل تصمیم‌شان این بوده که سال گذشته تعداد تماشاگران تلویزیونی مراسم کمتر از همیشه بود.
یکی از دلایل کاهش تماشاگر، طولانی بودن مراسم عنوان شد.
مراسم اسکار ۲۰۱۹ و یکی دو نکته درباره مراسم آکادمی علوم و هنرهای سینمایی
از دست رفتن تماشاگران، تأثیر مستقیمی بر دلسردی اسپانسرها و ریزش تأمین‌کنند‌ه‌های هزینه‌های هنگفت اجرای این مراسم خواهد گذاشت.
به همین دلیل اعضای آکادمی در ده پانزده سال اخیر تغییرات زیادی به‌منظور جذاب‌تر کردن شکل برگزاری مراسم ایجاد کرده‌اند:
کلیپ‌های فوق‌العاده‌ای را که برای یادبود سینمای کلاسیک می‌ساختند کنار گذاشته‌اند.
مراسم بزرگ‌داشت چهره‌های باسابقه را از مراسم اصلی جدا کرده‌اند و به مراسم کوچک و جداگانه‌ای منتقل کرده‌اند.
ترتیب اعطای جوایز را تا جایی که ممکن بوده به نفع ستاره‌ها تغییر داده‌اند.
تا آن‌جا که ترتیب همیشگی اعطای آخرین جایزه به بهترین کارگردان و بعد هم بهترین فیلم را به این شکل درآورده‌اند که
فقط جایزه بهترین فیلم، پایان‌بخش مراسم باشد و قبل از آن، جایزه بهترین بازیگر مرد و بهترین بازیگر زن داده شود نه بهترین کارگردان.
امسال اعلام شد علاوه بر اینها جایزه‌ای به نام «بهترین فیلم از نگاه مردم» هم اضافه خواهد شد.
حجم گسترده اعتراضات به این تصمیم و هم‌چنین به آن ایده اعطای ۴ جایزه لا‌به‌لای آگهی‌ها باعث شد منصرف شوند.
فعلاً بنا بر این است که این دو اتفاق در مراسم امسال رخ ندهد.
اما در عوض از مجری خبری نخواهد بود تا بشود ستاره‌های بیشتری را روی سن فرستاد.
مراسم اسکار ۲۰۱۹ و بحران مخاطب
همه اینها به‌شکل واضحی نشان می‌دهد مراسم اسکار با بحران مخاطب مواجه شده است.
و دوست دارد راهی پیدا کند دل تماشاگران بیشتری را به دست آورد.
اما نکته بسیار عجیب این است که ظاهراً مدیران آکادمی به اصلی‌ترین دلیل وضعیت فعلی فکر نمی‌کنند:
جوایز اسکار به چه فیلم‌هایی تعلق می‌گیرد
جوایز اسکار خوب یا بد، بپسندیم یا نپسندیم معمولاً به فیلم‌های عامه‌پسندی اهدا می‌شده که البته از نظر «هنری» هم کم‌و‌بیش پذیرفتنی بوده‌اند.
اما مردم‌پسند بودن، همیشه معیار مهمی بوده. روند «روشنفکر» شدن اسکار در یکی دو دهه اخیر باعث ریزش مخاطب تلویزیونی مراسم شده است.
بدیهی است که وقتی برادران کوئن جوایز را به‌خاطر آن فیلم سیاه و غریب‌شان درو می‌کنند،
وقتی آواتار کنار گذاشته می‌شود تا به فیلم کاترین بیگلو جایزه داده شود،
وقتی نطق پادشاه به تلقین (کریستوفر نولان) ترجیح داده می‌شود یا مهتاب به لالالند،
تماشاگر معمولی، حوصله چهار ساعت وقت گذاشتن برای تماشای این مراسم را نخواهد داشت.
هرچند ما خوشحال باشیم از این‌که اعضای آکادمی سلیقه نخبه‌گرایانه‌تری پیدا کرده‌اند.
بنابراین مدیران آکادمی اگر دنبال راه‌حلی برای آشتی با مخاطب از دست رفته می‌گردند.
باید تحولاتی را دنبال کنند که باعث شده اعضای‌شان اگر مثلاً دوباره با نمونه‌هایی مثل ارباب حلقه‌ها مواجه شوند ترجیح بدهند نادیده‌اش بگیرند.
و جایزه‌های‌شان را به یک فیلم کوچک مستقل «هنری» بدهند که هوادار اقلیت‌های مظلوم دنیای واقعی اطراف ماست.
همان سلیقه‌ای که در مراسم چند روز دیگر (یکشنبه‌ی بعد) هم ایده‌الش را حتی نه در فیلمی با مشخصات کتاب‌چه سبز (پیتر فارلی) که در روما (آلفونسو کوارون) تحقق‌یافته خواهد دید.
پایان پیام
