فاجعه پل سازی در سرزمین پل های باستانی ایران
به گزارش پایگاه خبری گلونی دکتر محسن ارسلانی دیرینه اقلیم شناسی نوشت:
بعد از ۱۶ روز حضور در شهر سیل زده معمولان به خرم آباد بر می‌گشتم در مسیر چول هول-افرینه به ماشین‌های حمل قطعات پل های فلزی ارسالی از استان اصفهان برای نصب بر روی رودخانه کشکان و برقراری راه ارتباطی ده ها روستا که بواسطه سیل اخیر پل های خود را از دست داده بودند برخورد کردم.
ناخودآگاه به چندین پل فلزی و بتونی تازه ساخت روی رودخانه کشکان فکر می‌کردم که در برابر سیل اخیر تخریب شده و امکان دسترسی زمینی به مناطق سیل زده وسیعی را برای امداد رسانی سلب کرده بودند.
پل های ابراهیم آباد، زیودار، بن لار چم شهران، دمرود افرینه و … از جمله پل‌هایی بودند که در برابر سیل اخیر کمترین مقاومتی از خود نشان ندادند و با قطع راه ارتباطی چندین روستا، باعت خلل جدی در امداد رسانی به مناطق روستایی شده بودند.
لازم به ذکر است که بعد از دو هفته از وقوع سیل هنوز راه ارتباطی چندین روستای اطراف معمولان بواسطه تخریب این پل ها قطع و امداد رسانی به آنها با دشواری های زیادی همراه هست.
در این سیل فقط پل تازه ساخت کاکارضا نبود که به طور خجالت آوری تخریب شد بلکه برخی از این پل‌ها مانند پل روستای ابراهیم آباد معمولان که افتتاح نشده تخریب شد حکایت از بحران پل سازی در سرزمین پل های باستانی دارد.
در استان لرستان و در حوضه آبخیز کشکان وقتی که پل‌های تاریخی عظیمی همچون پل شاپوری، کشکان، کلهرت (کلهر) و گاومیشان برای عبور از رودخانه‌ها احداث شده چرا در قرن ۲۱ با وجود تکنیک‌های متنوع پل سازی باید شاهد چنین پل های مصیبت باری بر روی رودخانه های استان باشیم که علاوه بر هدر رفت سرمایه شاهد خسارت بار بودن آن ها نیز باشیم؟
فاجعه پل سازی در سرزمین پل های باستانی ایران
بعد از اتمام امداد رسانی به مناطق سیل‌زده باید با یک مطالبه عمومی حتما ناظران، پیمانکاران و مسئولین مرتبط با این پل های تخریب شده به مردم معرفی شده و ضمن جبران خسارت‌های ناشی از سهل نگاری آنها در ساخت چنین سازه‌های بی‌کیفیتی، آن ها را ملزم به پرداخت هزینه ساخت پل‌های جدید کرد.
فاجعه پل سازی
پیمانکاران این پل ها که سازه‌های آن ها بواسطه سیل اخیر تخریب شده‌اند دیگر نباید مجوز ساخت هیچ پل جدیدی را دریافت کنند که بیش از این بواسطه ضعف و ناکارآمدی آن ها در ساخت چنین سازه هایی زمینه برای خسارت دیدن مردم فراهم نشود.
هر چند که سیل اخیر در لرستان طی سد های اخیر بی‌سابقه بوده و قدرت تخریبی زیادی داشته است ولی باز برخی از پل‌ها نظیر پل تونل معمولان بر روی رودخانه کشکان که دهه‌ها پیش با حداقل امکانات توسط معماران محلی ساخته شده بدون هیچ آسیبی سالم مانده است.
همچنین در اطراف شهر معمولان و بر روی سرشاخه‌های کشکان ده‌ها پل سنگی که قدمت آن ها به ۹۰ سال پیش بر می‌گردد ساخته شده‌اند که کماکان سالم هستند و در برابر سیلابی شدن این سرشاخه‌ها هیچ آسیبی ندیده‌اند.
مقاومت این پل های قدیمی در برابر سیل اخیر در حالی که با حداقل امکانات و مصالح ابتدایی ساخته شده‌اند خود دلیل محکمی بر ضعف و ناکارآمدی پل‌های تازه ساخت است که باید سازندگان آن ها برای چنین سازه های نامناسبی پاسخگو باشند.
پل ها از جمله مهمترین زیر ساخت های یک کشور محسوب می‌شوند که با توجه به اهمیت آن ها باید حداکثر دقت در طراحی و ساخت آن ها بکار گرفته شود.
انتظار می‌رود که ضمن برخورد قانونی با سازندگان پل‌های تخریب شده، برای احداث پل های جدید حتما محاسبات دقیق و نکات فنی مورد توجه جدی قرار گیرد که در آینده باز شاهد تخریب چنین سازه های ارتباطی نامناسبی نباشیم و فاجعه پل سازی دیگر تکرار نشود.
پایان پیام
