فیلم خانه پدری حسرتی بر دل علاقه‌مندان به سینما گذاشت و از پرده پایین رفت
پایگاه خبری گلونی آرشین ساکی: طبق معمول آن‌قدر در رفتن به سینما تعلل و تنبلی کردم که «خانه‌ی پدری» را از پرده سینما پایین کشیدند و باز هم من ماندم و انبوهی ازحسرت‌ها و ای کاش‌ها.
فیلم خانه پدری
خب راستش من خیلی علاقه‌ای به سینما رفتن ندارم و خیلی برایم جذابیت ندارد بنشینی و یک نوار ضبط شده را تماشا کنی.
اجرا را فقط مختص تئاتر می‌دانم که احساسات بازیگران را درست در همان لحظه و همان آن، بی کم و کاست، می‌گیرم و می‌نشانم روی قلبم.
از تولد حس تا نشستن‌اش بر قلبم یک ثانیه هم نمی‌گذرد.
در نظرم حتا یک اجرای تئاتر دست چندم به دیدن بهترین فیلم سال ارجحیت دارد.
حالا از این‌ها بگذریم، گفتم برای رفتن به سینما تنبلی کردم، یعنی این‌که جز برنامه‌ام بود ولی نشد.
از رفیق عزیزی که فیلم را دیده بود پرسیدم: «راست می‌گویند خیلی خشن است؟»
این را پرسیدم چون از یکی دیگر از دوستانم شنیده بودم که صحنه‌هایی خشن دارد. البته آن دوستم هم از پسر عمه‌اش شنیده بود!
اما رفیق من در پاسخ سوالم جواب خوبی داد، گفت مردم ما چطور خیلی از فیلم‌های خشن هالیوودی را می‌بینند و با آب و تاب هم از آن تعریف می‌کنند، حالا به این فیلم وطنی که رسید همه لطیف شدند؟
البته شاید نقل قولم اندکی اشکال داشته باشد و واژه‌ها عین واژه‌های رفیقم نباشد ولی کلیات حرفش این بود.
راستش از چنین جوابی جا خوردم. انتظار داشتم او هم مثل بقیه به من بگوید : «بله اگر روحیات لطیف داری و از دیدن صحنه‌های ناراحت کننده اذیت می‌شوی خب نرو ببین» ولی پاسخ خیلی منطقی او مرا مجاب کرد.
من تا به حال فیلم‌های خشن زیادی دیده‌ام، منظورم فیلم‌هایی است که صحنه‌های ناراحت کننده دارند.
مثلا شما «نجات سرباز رایان» و یا «گلادیاتور» را ندیده‌اید؟
شک ندارم خیلی از ما وقتی حرفش بشود کلی هم راجع به آن نظر می‌دهیم و تهش هم می‌گوییم: «عجب فیلم‌هایی می‌سازند این هالیوودی‌‌‌ها».
می‌دانم که موضوع «خانه‌ی پدری» اصلا ربطی به فیلم‌هایی که نام بردم ندارد، فقط خواستم مثال بزنم که همه ما فیلم‌های ناراحت کننده زیاد دیده‌ایم و این دلیل نمی‌شود که به یک فیلم که بعد از چندین سال مجوز اکران عمومی گرفته برچسب‌های متفاوت از روی عدم آگاهی بزنیم.
حالا باید همه‌مان در حسرت دیدن چنین فیلم خوبی بمانیم. حتا منی که همیشه صحنه تئاتر را به این پرده نقره‌ای ترجیح داده‌ام…
فیلم #خانه_پدری یک داستان تمثیلی ست که میگوید در زیربنای این خانه که وطن ماست،استخوان #زنان رنج کشیده ای در خاک است که خشونت علیه آنها را پدر به پسرمنتقل می کند.عجیب است که می گویند این فیلم خشن است،در دنیایی که در #سینما و خانه “بیل را بکش”میبینیم،سطح خشونت این فیلم هیچ است
— Saleh tasbihi (@SalehTasbihi) October 23, 2019
پایان پیام
