فیلم تئاتر سنگ ها در جیب هایش و بازیگری برای چندین پرسوناژ
به گزارش گلونی این روزها که بحث از تعطیلی تهران و اول از همه تعطیلی سالنهای تئاتر و سینما است، دیدن فیلم در خانه همان چراغی است که میتوان روشن نگه داشت.
امروز میخواهم درباره نوع دیگری از فیلم دیدن صحبت کنم که شاید کمتر تجربه کرده باشید. پیشنهاد امروز من تماشای فیلمتئاتر در خانه است.
فیلمتئاتر تلفیقی از دو هنر فیلم و تئاتر است.
اگرچه دیدن تئاتر در خانه حسی غریبتر از فیلم سینمایی دارد؛ اما همین حس غریبانه، تجربه آن را در این روزگار غریب خوشایند میکند.
همچنین شاید این نوع از تماشای نمایش و تئاتر یادآور تلهتئاترهای جذاب سالهای دور باشد.
تلهتئاترهایی با اجراهای ماندگاری از بزرگانی چون استاد پرویز پورحسینی که این روزها نگران سلامتی ایشان هستیم و زندهیاد جمیلهشیخی که یادشان گرامی باد.
فیلم تئاتر سنگ ها در جیب هایش
چراغ معرفی فیلمتئاترها را با معرفی نمایشی آغاز میکنم از بازیگرانی که گویا بازی همزمان در چندین نقش را هم دوست دارند و هم به خوبی ایفا میکنند.
نمایشنامه سنگها در جیبهایش که در سال ۱۳۹۲ به کارگردانی پارسا پیروزفر اجرا شد.
این نمایش ۱۵ کاراکتر زن و مرد دارد که همه را به ترتیبی پیچیده ولی روان، پارسا پیروزفر و رضا بهبودی به کمک تغییر صدا و گاهی تغییر لباس به عهده دارند.
در معرفی فیلم آمده است که:
داستان این نمایش در دهکدهای در ایرلند اتفاق میافتد. هنگامی که یک گروه فیلمبرداری هالیوود برای ساختن فیلمی وارد دهکده میشوند. بیشتر بار نمایش بر روی دوش دو شخصیت «چارلی» و «جیک» است که مانند سایر اهالی دهکده نقش سیاهی لشکر را در فیلم بازی میکنند.
نمایشنامه سنگ ها در جیب هایش اثر مری جونز در سال ۱۹۹۹، جایزه الیویه را به عنوان بهترین متن کمدی در سال ۲۰۰۱ کسب کرده است.
گفتنی است که این نمایشنامه توسط پیروزفر به فارسی ترجمه شده و این نمایش چهارمین تجربه کارگردانی او در تئاتر است.
این نمایش تقابلی بین دو فضاست.
یکی آنچه در ظاهر نمایش هم دیده میشود، فضایی تهی و ساده که با شخصیتهای ساده نمایشنامه هم هماهنگ است.
دیگری فضایی خیالی و پر زرق و برق که هم در کلام و صدای نمایش قابل تصور است و هم هماهنگ با تجربیات مخاطب از صنعت فیلمسازی لوکس هالیوودی است.
بازی با خیال، رمز موفقیت این نمایش هم در متن و هم در کارگردانی است.
بازیهای رنگ به رنگ و خوش صدای این دو بازیگر موفق نیز بر خیالانگیز شدن جنگ طبقه کارگر و سرمایهدار بر صحنه تاریک نمایش افزوده است.
پیروزفر در نمایش ماتریوشکا این تجربه بازی در چند نقش را به صورت تکنفره ادامه داده است.
تجربه خلق پرسوناژهای مختلف در زمان محدود از یک بازیگر ثابت، در فیلمتئاتر سنگها در جیبهایش، میتواند همچون کلاس درس آنلاین برای هنرجویان نیز باشد.
پایان پیام