گبه و گبه بافی زنان کوچ نشین ایران

گبه و گبه بافی زنان کوچ نشین ایران

به گزارش گلونی گبه فرش دستباف ایرانی است که به طور سنتی توسط بافندگان قشقایی یا لر در ایران بافته می‌شود.

گبه بافی از نظر طراحی ساده، سنتی یا مدرن بوده و اغلب از اشکال هندسی و سبک انسان، حیوان و گیاه استفاده می‌شود.

گبه بافی و گبه چیست؟

از آنجا که هیچ ماده شیمیایی و مصنوعی در مواد و رنگ آن دخیل نیست، منصفانه است که بگوییم گبه یک فرش طبیعت، بافنده و کاربرپسند است.

رنگ طبیعی و پشم محلی خوب با الیاف بلند باعث براقیت پشم می‌شود.

این طرح‌ها ساده هستند و کودکان مانند نقاشی‌هایی که باعث آرامش خاطر در خانه‌ها و دفاتر کار می‌شوند و از گبه به عنوان کف پوش استفاده می کنند.

گرچه قبیله‌ای و روستایی است، اما طرح‌های انتزاعی و کوبیسمی گبه بسیار مدرن به نظر می‌رسد و با فضای داخلی خانه‌های امروزی مطابقت دارد.

انگیزه‌های ساده انسانی، حیوانی و درختی معمولاً توسط بافندگان گبه استفاده می‌شود که از تخیلات خود و محیط پیرامون خود برای بافتن چنین طرح‌هایی استفاده می‌کنند.

در گذشته، گبه رنگی و سایر قالی‌های ساخته شده از عشایر برای فروش نبوده و برای مصارف خانگی در خانه ها و چادرها ساخته می‌شده است.

بنابراین، بافندگان در استفاده از طرح‌ها و انگیزه های مورد علاقه خود آزاد بودند.

زیرا لازم نبود سلیقه مشتریان یا بازار را در نظر بگیرند. طبقه بندی طرح های گبه دشوار است، زیرا بسیاری از طرح‌ها وجود دارند که از هیچ قانون از پیش تعیین شده ای پیروی نمی‌کنند، بنابراین در گروه‌های خاصی قرار نمی‌گیرند.

ویژگی‌های گبه

یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در زیبایی هر فرش، رنگ‌ها هستند.

برخی از باشکوه‌ترین خلاقیت‌های رنگی به طور منظم در تولید معاصر گبه‌های ایرانی حاصل شده و هستند.

گبه خودرنگ با عناصر طراحی ساده، کاملاً مناسب فضای داخلی مدرن هستند. گبه هندی نسخه ای از گبه ایرانی است که در هند بافته شده است. این فرش‌ها از نظر بدنی بسیار سفت و سخت هستند.

پایان پیام

نویسنده: محمد شهبازی