ساچیم بافی یا ساچین بافی هنر خطه شمال

به گزارش گلونی ساچیم بافی یا ساچین بافی هنردستی کهن خطه شمال است که اکنون در حاله فراموشی است.

این بافت نشانگر ذوق و هنر دستان زنان روستایی شمال کشور است که امروزه به دلیل نبود حمایت، بی توجهی به تبلیغات و کاربردی نشدن آن درحال فراموشی است.

ساچیم بافی

این بافته را به این دلیل همراه نو عروسان به خانه بخت می‌فرستادند تا پیوندشان با سنت‌ها عمیق‌تر و ریشه‌دار‌تر شود.

حال این بافته در برخی مناطق غرب مازندران از جمله شهرستان چالوس به دست زنان بافته می‌شود.

برای بافت ساچیم پشم بهاره گوسفندان را می‌بافند و در این بافت استفاده می‌کنند. زیرا اینگونه بافت لطیف‌تر و زیبا‌تری خواهد شد.

برای بافت ساچیم چله‌ای به طول ۱۰ متروعرض ۴۰ سانتی متر نیاز است و بعد از بافت آن را به پنج قسمت مساوی تقسیم می‌کنند.

در گذشته‌ زمانی که نو عروسان به خانه بخت می‌رفتند به آن‌ها ساچیم می‌دادند تا روشنی به خانه آ‌ن‌ها هدیه دهد.

این هنر دستی که چندین نسل در آداب و رسوم ما دست به دست شد، الان روبه فراموشی است.

این نوع بافت نوعی بافت از صنایع دستی است که توسط زنان هنرمند عشایر و روستایی بافته می‌شود.

از رنگ‌های گیاهی قرمز، آبی، زرد و سبز برای بافت آن استفاده می‌شود.

بافت ساچیم شبیه گلیم است و نقوش آن ساده راه راه و با مربع‌های رنگی در متن و مركز آن دیده می‌شود.

نحوه بافت

برای بافت این هنر زیبا نیاز به نقشه نیست. این نقش‌های ذهنی زنان روستایی است که نسل به نسل به آنها منتقل شده و به این هنر زیبایی می‌بخشد. از ساچین به عنوان رختخواب پیچ، زیرانداز و روانداز استفاده می‌شود.