شناخت درخت بلوط و آشنایی با آن

شناخت درخت بلوط و آشنایی با آن

به گزارش گلونی مبین صیدی دانش‌آموز پایه هشتم مدرسه امام صادق شهر تهران در پویش پیک زمین نوشت:

«درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به دوهزار سال نیز می‌رسد.

بیشتر درختان بلوط برگ ریزند و تنها چندگونه از آن‌ها همیشه سبزند.

درختان بلوط در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قارچی هستند که می‌تواند موجب پوسیدن قسمت داخلی گیاه شود.

جنس بلوط به تیره راش تعلق دارد درختان بلوط معمولاً بزرگ‌اند.

ارتفاع آن‌ها به طور متوسط می‌تواند به ۱۵ تا ۲۱ متر و عرض آن‌ها به حدود ۳ متر برسد. بلوط می‌تواند هر روز مقدار زیادی آب را جذب کند.

این درختان گل‌های نر و گل‌های ماده تولید می‌کند.

بسیاری از جانوران مثل کبوتر، اردک، خوک، آهو و سنجاب و موش از میوه بلوط تغذیه می‌کند.

چوب بلوط بسیار قوی و سخت است و در ساخت کشتی‌ها، مبلمان و کف مورد استفاده قرار می‌گیرد. درایران بلوط درجنگل‌های زاگرس می‌روید.

در قدیم بلوط به عنوان غذا مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

حتا آن را خشک می‌کردند و دم می‌کردند یا با گندم مخلوط و از آن نان تهیه می‌کردند.

شناخت درخت بلوط

بلوط نماد قدرت و استقامت است. بلوط از جمله درختان زیبا، زینتی و همیشه سبز به شمار می‌رود که دارای میوه خوراکی است که خواص بسیاری دارد.

نیاز آبی کمی دارد و در گستره وسیعی از خاک‌ها رشد می‌کند.

بسیاری از میوه‌های درخت بلوط را سنجاب‌ها برای ذخیره‌سازی فصل زمستان برداشت می‌کنند.

میوه این گیاه دارای طعم شیرینی است بعضی از سنجاب‌ها این میوه را برای زمستان در زیرخاک پنهان می‌کنند که بیش از ۸۰ درصد آن‌ها محل کاشت میوه را فراموش می‌کنند.

این میوه‌ها پس از گذشت مدتی در فصل بهار جوانه می‌زنند و شروع به رشد می‌کنند و به همین منوال کار تکثیر درخت بلوط بدون دخالت عامل انسانی انجام می‌شود.

میوه بلوط از شمال تا جنوب ایران مصرف خوراکی دارد. از بخش‌های مختلف این گیاه به خصوص دانه و پوست درخت بلوط در طب سنتی نیزاستفاده می‌کنند.

بسیاری از دامداران از میوه بلوط برای غذای حیوانات استفاده می‌کنند که خواص بسیار برای سلامتی دام دارد.

دراستان ایلام در یکی از روستاهای جنگلی درختان بلوط زیادی وجود دارد.

مردم روستا که به کوه نزدیک هستند، از پوست بلوط برای ضخامت مشک استفاده می‌کنند و از مغز بلوط برای درد معده و گوارش.

در ایام عید، گردشگران زیادی با چادر به دل کوه می‌روند و از طبیعت و درختان بلوط استفاده می‌کنند. خدا را شکر به درختان آسیب نمی‌رسانند.

اگر بلوطی روی زمین ببینند بلوط را زیر خاک دفن می‌کنند تا دوباره یک درخت دیگر سبز شود.

در زمستان هم بلوط‌های زیادی از درختان روی زمین می‌ریزند و با ریزش برگ درخت آنها دوباره رشد می‌کنند.»

پایان پیام