رباعی های عطار
به گزارش گلونی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در مقدمه تصحیح کتاب «مختارنامه» نوشته است:
این کتاب، علاوه بر اینکه یکی از شش اثر مسلم عطار شاعر بزرگ تصوف ایرانی است علاوه بر ارزشهای عرفانی و زبانی و ادبییی که دارد، در این است که در راه خیام شناسی نیز اعتبار بسیار برخوردار است، چرا که بسیاری از معروفترین و زیباترین رباعیهایی که به نام خیام شهرت یافته، بر اساس نسخههای قدیمی این کتاب، همگی از آن عطارند و انتساب آنها به خیام حداقل مربوط به دو قرن بعد از نوشته شدن نسخههای متن این کتاب است.
رباعی های عطار به نام خیام معروف شدهاند
مانند این رباعیها:
بر چهره گل شبنم نوروز خوش است
در باغ و چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش وز دی مگو که امروز خوش است
چون عهده نمیکند کسی فردا را
یک امشب خوش کن دل پر سودا را
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را
بر روی گل از ابر نقاب است هنوز
در طبع دلم میل شراب است هنوز
در خواب مشو چه جای خواب است هنوز
جانا می ده که ماهتاب است هنوز
مختارنامه در راه خیام شناسی نیز اعتبار بسیار برخوردار است.
هر روز بر آنم که کنم شب توبه
و ز جام پياپی لبالب توبه
اکنون که شکفت برگ گل برگم نیست
در موسم گل ز توبه يا رب توبه
روزی که بود روز هلاک من و تو
از تن برهد روان پاک من و تو
ای بس که نباشیم وزین طاق کبود
مه میتابد بر سر خاک من و تو
می خور که فلک بهر هلاک من و تو
قصدی دارد به جان پاک من و تو
بر سبزه نشین که عمر بسیار نماند
تا سبزه برون دمد ز خاک من و تو
سیدعلی میرافضلی از رباعیات خیام میگوید
بخش دوم
پایان پیام