زلزله در گناوه بار دیگر آسیب پذیری خانه‌های روستایی را به رخ کشید

زلزله در گناوه بار دیگر آسیب پذیری خانه‌های روستایی را به رخ کشید

به گزارش گلونی زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۵.۹ ریشتر مرز استان‌های بوشهر و فارس حوالی بند گناوه را لرزاند و مثل همیشه به خانه‌های روستایی آسیب رساند.

ما در کشوری زندگی می‌کنیم که تقريباً در مقاطع ۵ تا ۷ سال يك بار شاهد وقوع زلزله با بزرگي ۶ تا ۷ درجه در مقياس ريشتر و گاهي بيشتر هستيم.

براساس مطالعات زمين‌شناختي حدود ۹۷ درصد از شهرها و روستاهاي كشور ما در معرض خطرات ناشي از وقوع زلزله است.

با وجود این آگاهی و سوابق تاریخی از زلزله‌های مهیب زندگی در میان گسل‌های کوچک و بزرگ و با وجود تصویب طرح ويژه بهسازي مسكن روستايي در سال ۱۳۸۴ در هيأت محترم دولت، همچنان خبری از کامل شدن بهسازی و مقاوم‌سازی خانه های روستایی و ترمیم بافت فرسوده شهرها نیست.

در فاصله کم، دو زلزله سی‌سخت و حالا گناوه این نکته تلخ را یاد آوری کرد و بیش از پیش آسیب‌پذیری خانه‌های روستایی، بافت فرسوده و شهرهای کوچک به ویژه در استان های محروم کشور را، به رخ مسئولان کشید.

زلزله در گناوه

با وجود طرح‌های مختلف بنیاد مسکن و ادعای اجرایی شدن طرح هادی روستاها با سرعتی قابل قبول، هنوز در مناطق روستایی بسیاری به جهت شرایط اقتصادی، فرهنگی، محیطی و نبود سیاست مناسب و عدم کنترل ساخت و ساز از سوی ارگان های دولتی، حتی حداقل ضوابط و معیارهای فنی در ساختمان سازی رعایت نمی‌شود.

خانه‌های روستایی‌ و حتی بسیاری از خانه‌های شهری، امروز به‌ دلیل ‌قدمت، ضعف‌ ساخت‌ و ساز، نبود دانش‌ فنی‌ کافی‌ و اجرایی‌ و بهره‌گیری‌ از مصالح‌ در دسترس، کم‌ دوام‌ و نامرغوب، از وضعیت‌ نامطلوب‌ برخوردارند.

از دیدگاه‌ آماری‌ بیشترین‌ دلیل‌ مرگ‌ و میر در زلزله‌های‌ رودبار، منجیل، بم،‌ طبس‌ و اهر مقاوم‌ نبودن‌ واحدهای‌ مسکونی‌ روستایی‌ بوده‌ است.

حالا که زلزله گناوه بار دیگر بهانه‌ای به دست اهالی رسانه داده تا پیگیر دلیل کامل نشدن بهسازی روستاها و شهرهای کشور باشند، وقت آن رسیده که مسئولان حوزه مسکن و شهرسازی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی هم هرچه سریعتر ترمیم آسیب‌پذیری بافت روستایی در همه نقاط کشور را در اولویت کاری خود قرار دهند.

کاش مسئولان و مردم دست به دست هم فکری به حال بهسازی خانه‌ها کنند و با خوشبینی نسبت به تاب‌آوری بافت فرسوده و خانه‌های خشتی روستایی، منتظر زلزله بعدی ننشینند.

فراموش نکنیم همیشه ناگهان چقدر زود دیر می‌شود.

پایان پیام

نویسنده: آرزو قدوسی