فیلم شنای پروانه و بازی با آبروی یک زن
به گزارش گلونی چند روزی از پایان اکران آنلاین شنای پروانه و ثبت رکورد منحصر به فرد آن در پلتفرم رسانههای خانگی میگذرد؛ اما همچنان سر و صداها پیرامون این فیلم بالاتر از بقیه آثار به گوش میرسد.
شنای پروانه به کارگردانی محمد کارت و تهیهکنندگی رسول صدر عاملی، فیلمی در ژانر خانوادگی و اجتماعی است که به موضوع داغ ناموسپرستی، با بازی زیبای جواد عزتی، امیر آقایی، طناز طباطبایی و… میپردازد.
فیلم شنای پروانه
داستان این فیلم با وضعیت ناپایدار زنی به نام پروانه شروع میشود که از او فیلمی پنهانی گرفته شده است.
این فیلم با شروع ناآرام خود، از همان دقایق ابتدایی بینندهاش را آنچنان به دریای متلاطم قصه پرت میکند که او ناگزیر تا آخر داستان با شخصیتها برای خلاصی دست و پا میزند.
از اینجای داستان به بعد پخش شدن فیلم پروانه دستآویزی میشود تا این اثر را به سمت ژانری جنایی و معمایی نزدیک کند و مخاطب را پا به پای حجت (برادر شوهر پروانه) برای پیدا کردن عاملین این بیآبرویی با خود همراه سازد.
شنای پروانه فیلمی از هر جهت شلوغ است که این شلوغی شخصیت، دیالوگ و لوکیشنها شدیدا درست برای گیجی و ابهام مخاطب و همچنین گم شدن واقعیت ماجرا به کار رفته است.
در واقع در مرحله اول دست گذاشتن روی موضوعی حساس و خاص (ناموسپرستی) و در مراحل بعد بسط درست این موضوع با قرار دادن آن در میان قشر خاصی از مردم (گندهلاتان جنوب شهر) بوده که این فیلم را به سمت دیده شدن سوق داده است.
از جمله عوامل دیگری که به این کار هویت بخشیده، استفاده از بازیگران معروف در کنار بازیگران کمتر شناخته شده است که به ملموس شدن کار و واقعی به چشم آمدن آن کمک شایانی کرده است.
بهره از هر بازیگر نیز در این فیلم به اندازه بوده و تا جایی که به پیشبرد روایت کمک کند از آنها استفاده شده است.
مثلا پانتهآ بهرام با بازی و گریم متفاوت خود فقط در چند صحنه محدود حضور دارد که با این وجود، بازی با کیفیتی را از خود به جای گذاشته است.
غافلگیری اما از دیگر نکات بولد فیلمنامه این اثر به نویسندگی حسین امیری دوماری و محمد کارت است که در صحنههای پایانی و بعد از تماشای یک ساعت و نیم از فیلم، مخاطب به آن دچار میشود و در طی نیم ساعت پایانی فیلم، تمام گرهها و نقاط کور داستان به یکباره با پیدا شدن عامل اصلی پخش فیلم پروانه، روشن میشود.
پایان پیام
نویسنده: هانیه شریعتی