آیا سریال روزهای آبی کمدی است؟
به گزارش گلونی مجموعه تلویریونی روزهای آبی به کارگردانی محمدرضا حاجی غلامی و تهیه‌کنندگی پرویز امیری، از عید فطر در ۲۶ قسمت هر شب ساعت ۲۳ روی آنتن شبکه پنج سیما رفته است.
داستان از چه می‌گوید؟
روزهای آبی درباره خانواده‌ای است که در شرایط مالی سخت قرار گرفته و به اجبار در روستایی ساکن می‌شوند. ارتباط آن‌ها با اهالی روستا، ماجرایی کمدی را پدید می‌آورد.
زندگی خانواده‌ای که با توجه به مشکلات مالی پدر و فرار از طلبکارها، ناچار به تجربه زندگی در روستای مادری‌شان می‌شوند و این آغاز چالش‌های تلخ و شیرین ایشان در روستاست.
کمدی یا تنها یک درام خانوادگی
آیا روزهای آبی کمدی است؟ مخاطب با خواندن خلاصه داستان چنین برداشتی نخواهد کرد. متن از بحرانی می‌گوید که ملاحتی در آن نبوده و انتظاری جز این هم نمی‌رود.
کارگردان با بهره بردن از بازیگران نام آشنای کمدی مانند اکبر عبدی، مهران رجبی، امیر غفارمنش، نادر سلیمانی و تا اندازه‌ای کیوان ساکت اف تصمیم بر دادن رنگ و لعاب کمدی به اثر است، مجموعه‌ای که نشانه‌ای از کمدی ندارد.
از آنجایی که بیننده به سبب مشکلات هزار و یک توی اقتصادی، اجتماعی و مصائب روزمره، خواهان سپردن دل و ذهن به داستانی نمکین است، تلویزیون از پیشنهاد‌های کمدی استقبال کرده تا جایی که در همین راستا سفارش کار می‌دهد.
به نظر می‌رسد در این سریال، تلویزیون، آگاهانه یا غیر از این، از روزهای آبی رکب خورده و تنها با وجود بازیگران و چند شوخی بی‌نمک و کم‌نمک و مهم تر از همه، بی هدف، داستان اصلی را پیش برده و مخاطب را فریب می‌دهد.
داستان اصلی، بحران شکست مالی پدر است و پناه و نگرانی‌های دخترش در روستا.
در این میان، اهالی روستا ماجراهایی دارند که به هدف داستان کمک نمی‌کنند، یا بهتر است این‌گونه گفته شود که؛ تا اینجای مجموعه، به هدف اصلی که معرفی شده کمکی نکرده‌اند.
اینکه آدم‌هایی در سریال واژه‌هایی به قصد شوخی بیان کرده و شخصیتی نوک زبانی حرف بزند، یک کار را به کمدی تبدیل نمی‌کند، بلکه خط اصلی و جوهره رویداد‌ها باید کمدی باشد.
تنها رویکرد روزهای آبی که تا اندازه‌ای به کمدی نزدیک است می‌توان به جدال ساخت مرده‌شور خانه یا اتاق دهیاری اشاره کرد، گیر و گوری که شیرین اما در خدمت هدف داستان اصلی نیست.
پایان پیام
نویسنده: نیما نعمتی زاده
